Kiss of Death - Watain

Though manmade, of terrestrial birth

I’ve always walked upon this earth

A stranger searching the unknown

For that distant place that is my home

Oft I watched without affright

The stern magnificence of night

By moonless skies and beasts denied

Bewitched am I, and wanting

A yearning beyond form

A call without sound

Enter ye pale lord of silence

With passion I have come to loathe

This globous sty of vain misgrowth

Where man amass in nauseous mound

Flesh 'pon death 'pon flesh abound

So come!

Reap!

Kiss of Death!

Lips envenomed

Devil’s breath

Beneath mistletoe sharpened we shall meet

A unit to extinguish the failure of the primordial touch

The kiss of death

My love shall last 'til death do me part

For thee, ye children of my heart

Ye glass of swiftly running sand

Ye harvester, ye cold white hand

The yearning has been with me always

To tread inside your timeless hallways

To know thy scent and taste thy flavour

To sense thy grasp, oh reaping saviour

Shapes without form

Voices without sound

Enter ye pale lord of sorrow

Kiss of death

Lips envenomed

Devil’s breath

Beneath the waning crescent, we shall meet

Eager and fearless shall I receive the final touch

The kiss of death!

Of death

Hoewel door de mens gemaakt, van aardse geboorte

Ik heb altijd op deze aarde gelopen

Een vreemdeling die het onbekende zoekt

Voor die verre plaats die mijn thuis is

Vaak keek ik zonder schrik

De strenge pracht van de nacht

Door maanloze luchten en beesten geweigerd

Behekst ben ik, en willen

Een verlangen voorbij vorm

Een oproep zonder geluid

Betreedt gij bleke heer der stilte

Met passie ben ik gaan verafschuwen

Deze bolle stal van ijdele misgroei

Waar de mens zich verzamelt in een misselijkmakende heuvel

Vlees 'pon death' pon vlees in overvloed

Dus kom!

oogst!

Doodskus!

Lippen vergiftigd

De adem van de duivel

Onder de maretak geslepen zullen we elkaar ontmoeten

Een eenheid om het falen van de oorspronkelijke aanraking te blussen

De kus des doods

Mijn liefde zal duren tot de dood mij scheidt

Voor u, gij kinderen van mijn hart

Je glas snel stromend zand

Gij oogster, gij koude witte hand!

Het verlangen is altijd bij me geweest

Om door je tijdloze gangen te lopen

Om uw geur te kennen en uw smaak te proeven

Om uw greep te voelen, oh oogstende verlosser

Vormen zonder vorm

Stemmen zonder geluid

Treed binnen, bleke heer van verdriet

Doodskus

Lippen vergiftigd

De adem van de duivel

Onder de afnemende halve maan zullen we elkaar ontmoeten

Enthousiast en onverschrokken zal ik de laatste hand krijgen

De kus des doods!

van de dood