Венчальная - Возвращение

Из братины одной выпьем воду мы,

Ключевую из самого сердца земли —

Золоченых не надо нам чаш.

Мы заглянем в источник до самых глубин

И оставим на дне отраженные лики

В оберег нам навек.

Обвяжем запястия нитью невидимой,

Полетят наши души к Ярилу,

Да на нетрепетных крыльях Стрибога вверх.

С заранья до вечера,

С вечера до света,

А древо не бологом

Листвие сронит

Дотечати тебе до неба светлого,

Птицею веяти…

Заплетала рано по утру косу,

Раскидала в поле россыпью зерна,

Вырастали во весь рост колосья,

Не найти среди них тебя,

Не найти среди них тебя,

Не найти…

Закрывала лицо белым пологом.

Под венчальный да праздничный колокол,

Под чужой уговор.

Будто бы на глаза пелена легла,

А дорогу ко мне снегом замела

Зима… Зима…

По яругам, по тропам нехоженым,

До лесов заповедных, до Сварожьих

Я хотел увести тебя, да не успел.

Заплетала рано по утру косу,

Раскидала в поле россыпью зерна,

Вырастали во весь рост колосья,

Не найти среди них тебя,

Не найти среди них тебя,

Не найти…

We zullen water drinken van een broer,

Sleutel uit het hart van de aarde -

We hebben geen vergulde schalen nodig.

We zullen tot in de diepte in de bron kijken

En laat gereflecteerde gezichten onderaan

Bescherm ons voor altijd.

We binden de polsen vast met een onzichtbare draad,

Onze zielen zullen naar Yaril vliegen,

Ja, op de onwankelbare vleugels van Stribog omhoog.

Van zonsopgang tot avond,

Van avond naar licht

En de boom is geen god

Bladeren zullen vallen

Bereik je tot aan de heldere hemel,

Wind de vogel…

Ik heb 's morgens vroeg een vlecht gevlochten,

Verspreid in het veld met een verstrooiing van graan,

Spikes groeiden tot hun volledige hoogte,

Kan je er niet tussen vinden

Kan je er niet tussen vinden

Kan niet gevonden worden…

Ze bedekte haar gezicht met een witte baldakijn.

Onder de bruilofts- en feestklokken,

In opdracht van iemand anders.

Alsof er een sluier over de ogen viel,

En de weg naar mij was bedekt met sneeuw

Winter... Winter...

Langs de yarugi, langs de onbetreden paden,

Naar de gereserveerde bossen, naar Svarozh

Ik wilde je meenemen, maar ik had geen tijd.

Ik heb 's morgens vroeg een vlecht gevlochten,

Verspreid in het veld met een verstrooiing van graan,

Spikes groeiden tot hun volledige hoogte,

Kan je er niet tussen vinden

Kan je er niet tussen vinden

Kan niet gevonden worden…