Атаман - Влад Павлецов

Ой, во степи туман,

А за рекой огни.

Что, батька-атаман,

Головой поник?

О чём твоя печаль,

Чем сердце мается?

Былое по ночам

Вспоминается:

Как за Царя Всея Руси

Ты вражьи головы косил,

За мать свою и за отца

Врагу ты не жалел свинца!

Как есаулом молодым

Летел в бой сквозь огонь и дым

И как в том праведном бою

Ты чуял силушку свою!

Папаха да наган,

Хмельной слезинки нить…

Эх, вспомни, атаман,

Oh, er is mist in de steppe,

En voorbij de rivier zijn lichten.

Wat, vader-ataman,

Hoofd omlaag?

Wat is je verdriet?

Wat doet het hart?

Verleden bij nacht

Ik herinner:

Wat betreft de tsaar van heel Rusland

Je maaide de hoofden van de vijand neer,

Voor mijn moeder en voor mijn vader

Je hebt geen lood naar de vijand gespaard!

Als een jonge kapitein

Vloog de strijd in door vuur en rook

En zoals in die rechtvaardige strijd

Je voelde je kracht!

Papacha ja revolver,

Een dronken traandraad...

Oh, onthoud, ataman,