Run Run Se Fue Pa'l Norte - Violeta Parra

En un carro de olvido,

Antes de aclarar,

De una estación del tiempo,

Decidido a rodar

Run Run se fue pa’l Norte,

No sé cuándo vendrá.

Vendrá para el cumpleaños

De nuestra soledad.

A los tres días, carta

Con letra de coral,

Me dice que su viaje

Se alarga más y más,

Se va de Antofagasta

Sin dar una señal,

Y cuenta una aventura

Que paso a deletrear

Ay ay ay de mí.

Al medio de un gentío

Que tuvo que afrontar,

Un trasbordo por culpa

Del último huracán,

En un puerto quebrado

Cerca de Vallenar,

Con una cruz al hombro

Run Run debió cruzar.

Run Run siguió su viaje

Llegó al Tamarugal.

Sentado en una piedra

Se puso a divagar,

Que si esto que lo otro,

Que nunca que además,

Que la vida es mentira

Que la muerte es verdad

Ay ay ay de mí.

La cosa es que una alforja

Se puso a trajinar,

Sacó papel y tinta,

Un recuerdo quizás,

Sin pena ni alegría,

Sin gloria ni piedad,

Sin rabia ni amargura,

Sin hiel ni libertad,

Vacía como el hueco

Del mundo terrenal

Run Run mandó su carta

Por mandarla no más.

Run Run se fue pa’l Norte

Yo me quedé en el Sur,

Al medio hay un abismo

Sin música ni luz

Ay ay ay de mí.

El calendario afloja

Por las ruedas del tren

Los números del año

Sobre el filo del riel.

Más vueltas dan los fierros,

Más nubes en el mes,

Más largos son los rieles,

Más agrio es el después.

Run-Run se fue pa’l Norte

Qué le vamos a hacer,

Así es la vida entonces,

Espinas de Israel,

Amor crucificado,

Corona del desdén,

Los clavos del martirio,

El vinagre y la hiel

Ay ay ay de mí.

In een auto van vergetelheid,

Alvorens te verduidelijken,

van een tijdstation,

vastbesloten om te rollen

Run Run ging naar het noorden,

Ik weet niet wanneer het komt.

zal komen voor verjaardag

Van onze eenzaamheid.

Na drie dagen, brief

Met koraal brief,

vertel me je reis

Het wordt langer en langer,

Hij verlaat Antofagasta

zonder een teken te geven,

en vertel een avontuur

wat is er gebeurd met spellen

Wee wee mij.

Midden in de menigte

Wat moest hij onder ogen zien?

Een overslag door fout

Van de laatste orkaan

In een kapotte poort

in de buurt van Vallenar,

Met een kruis op zijn schouder

Run Run moet gekruist zijn.

Run Run vervolgde zijn reis

Hij kwam aan in Tamarugal.

zittend op een steen

Hij begon te dwalen,

Wat als dit of dat,

dat nooit dat bovendien,

dat het leven een leugen is

dat de dood waar is

Wee wee mij.

Het punt is dat een zadeltas

Hij begon te rennen,

Hij haalde papier en inkt tevoorschijn,

Een herinnering misschien

Zonder verdriet of vreugde,

Zonder glorie of genade,

Zonder woede of bitterheid,

Zonder gal of vrijheid,

leeg als het gat

van de onderwereld

Run Run stuurde zijn brief

Om het niet meer te verzenden.

Run Run ging naar het noorden

Ik verbleef in het Zuiden,

In het midden is er een afgrond

geen muziek of licht

Wee wee mij.

De kalender wordt losser

door treinwielen

de cijfers van het jaar

Aan de rand van het spoor.

Meer ronden geven de ijzers,

Meer wolken in de maand,

Hoe langer de rails,

Zuurder is het na.

Run-Run ging naar het noorden

Wat kunnen we doen,

Dat is het leven dan,

Doornen van Israël,

gekruisigde liefde,

kroon van minachting,

De nagels van het martelaarschap,

De azijn en de gal

Wee wee mij.