Urdarmåne - Vintersorg

Över fjällryggen syns en halvmåne vågrätt

Den lyser inöver skogsfolkens palissader

Förskräckelsens tid nu belägrar denna ätt

Som irrar mellan folktrons pelarrader

Månens fasaväckande skimmer strös

Där vintern länge låg och frös

Nu, upplyst av uråldrig skräckfantom

Ett tankeväsen, ett idiom

Urdarmåne varslar om farsot

Elände, jämmer och nöd

Mot dess trollkraft finns ingen bot

Allena erbarmlighet i överflöd

Dess betydelse är av historia instiftad

Till ett världstungt och drabbande ok

Idyllen blir nu raskt förgiftad

Och sjunger till hjärtats svartkonstbok

Likt en klotblixt slungas känslor mellan klippväggars borg

Och härdas av spekulationens brio

Där glädjerus omformats till enväldig sorg

Och förtvivlans makt är legio

Een halve maan is horizontaal over de rand te zien

Het schijnt over de palissade van de bosmensen

De tijd van terreur belegert nu deze clan

Wie dwaalt tussen de pilaren van de folklore?

De gruwelijke glans van de maan is gesprenkeld

Waar de winter lang lag en bevroor

Nu, verlicht door het oude spook van horror

Een denkend wezen, een idioom

Urdarmne waarschuwt voor pest

Ellende, geweeklaag en leed

Er is geen remedie voor zijn magie

Genade alleen in overvloed

De betekenis ervan wordt vastgesteld door de geschiedenis

Naar een wereldzwaar en opvallend juk

De idylle is nu snel vergiftigd

En zingt naar het zwarte kunstboek van het hart

Als een bliksembal worden emoties tussen de kasteelmuren gegooid

En gehard door de brio van speculatie

Waar de bedwelming van vreugde wordt omgezet in autocratisch verdriet

En de kracht van wanhoop is legio