Norrskensdrommar - Vintersorg

Ljusdimmor av andlig lust

Smyckar minnets gråa värld

Vintergatans kungadömme

Skimrar över riket

Där frostdrakar vakar dess gräns

Norrskenskronan prålar över stjärnhimlen

Änuu en gång att svepa mig i drömmen

Som andlöst flödar genom tystnad

En nattportal så öppnar sig sitt innersta väsen

En förtrolland värld av urskog och bergskedjor

Vindburen av skuggors hamn

Mot arktiskt land, mot vintrig kust

Längs bäckars stråk, mot högan ås

Beglittrad av ulvermånen

Dess sorgfyllda tronande kraft

Mystikens dunkla sköte innehäljer den tjusande syn

Som fången evigt hållits för längtande jordeliv

Hör!

Vintergatans furstar som ålderdomskylan red

Oss kalla ifrån galaxiska torn

Där månsalar ligger sällsamma och skådar

Över den djupblå rymd

Stjärngestalter stormar fram

Dess eldspel väver nordanbloss

I granskogsskygd jag slumrar tryggt

Under nebulosors strålar

Som förseglar drömmarnas port

Lichte nevels van spiritueel verlangen

Siert de grijze wereld van het geheugen

Het koninkrijk van de Melkweg

Glinstert door het rijk

Waar ijsdraken de grens bewaken

De kroon van het noorderlicht prijkt boven de sterrenhemel

Nogmaals om me in de droom te vegen

Zoals ademloos door stilte stroomt

Een nachtportaal opent zijn diepste essentie

Een betoverende wereld van oerbossen en bergketens

De wind gedragen door de haven van schaduwen

Op weg naar arctisch land, naar winterse kust

Langs de beekjes, naar de hoge bergkam

Gefonkeld door de wolvenmaan

Zijn treurige troonsbestijging

De donkere baarmoeder van mystiek bevat het betoverende zicht

Zoals de gevangene voor altijd vastgehouden voor het verlangen naar het aardse leven

Horen!

De prinsen van de Melkweg reden door de kou van de ouderdom

Roept ons vanuit galactische torens

Waar maanhallen vreemd zijn en zien

Over de diepblauwe ruimte

Sterrenfiguren stormen voort

Zijn vuurspel weeft noordelijke fakkels

In de schaduw van sparrenhout snooze ik veilig

Onder de stralen van nevels

Die de poort van dromen verzegelt