Natten Visste Vad Skymningen Såg - Vintersorg

Jag välkomnas till ett aftonland

Med prunkande skyar österut

Omringad av kvällningens purpurbrand

Från sekelbörjan till sekelslut

Om jag vågar mig genom dunklets portal

En vandring där skuggor ruva

Längs sluttningsmyr och sprickdal

Flyr ljuset som en skrämd duva

Natten visste vas skymningen såg

Att mörkret skall kväsa dagerns gemål

Och måla solskivans epilog

När aftonstjärnan tänder sitt magiska bål

Ur dagsljusets boja tussmörkret ilar

I en del av ett kosmiskt arrangemang

Där filosofin avfyrar påfordrade pilar

Men tronas av myters trolska efterklang

Bland skogens skrudar har jag vilseletts

Av kvällssolens sista strimma

Som lagt till rygga dygnets krets

Och lagt i mina händer en ödestimma

Dock hjälper månen till att leda banden

När mörkret seglar med känslornas svallvåg

Ljuset har välts över himlaranden

Ty natten visste vad skymningen såg

Ik ben welkom in een avondland

Met opvallende wolken naar het oosten

Omringd door het paarse vuur van de avond

Van het begin van de eeuw tot het einde van de eeuw

Als ik me door het portaal van de duisternis waag?

Een wandeling waar schaduwen broeden

Langs het hellingmoeras en de kloofvallei

Ontvlucht het licht als een bange duif

'S Nachts kende de vaas schemerzaag

Dat duisternis de voleinding van de dag zou moeten verstikken

En schilder de epiloog van de zonneschijf

Wanneer de avondster zijn magische vreugdevuur aansteekt

Vanaf de boei van het daglicht wordt de schemering donker

In een deel van een kosmische ordening

Waar de filosofie pijlen afvuurt

Maar is gekroond door de magische weerkaatsing van mythen

Tussen de ornamenten van het bos ben ik misleid

Van de laatste streep van de avondzon

Wat bijdroeg aan de achterste cirkel van de dag

En leg een noodlottig uur in mijn handen

De maan helpt echter om de bands te leiden

Wanneer de duisternis vaart met de golf van emoties

Het licht is over de rand van de hemel gerold

Want de nacht wist wat de schemering zag