Matrix Odyssey - Vintersorg

«With whom shall I have this dialogue?

The mad, the noble, the wit?

The past lurks under layers of fog

Evolution’s hall is unlit

Thoughts and visions confuse

Mental wounds start to grow

But the questions never reduce

About the anonymous cosmic shadow"

This demon keeps my conscious awake

From sleep, rest and the calm

Disillusioned I rinse my ache

In the ocean’s whispering psalm

The ocean theory covers Earth

But I seek what has entire control

What nature introduced the genesis birth?

Known Deities?

I curse 'em all

I’ve set my sails for this odyssey

To locate its mystic exile

A crusade through the mind’s liberty

Not a journey in nautical miles

A voyage in science and fate

To disrobe the acceleration from zero

To dive into it and investigate

Terrifies even the bravest hero

In the corridors of time we’re sons

Entrapped in lonely spaces

But star dusted electrons

Are my kinsmen, just with odd faces

Still fantasies unveil their sloids

When patience turns to fear

To examine the darkest, coldest voids

For the hiding engineer

But our past is still our present

If we can’t the knowledge rift over-span

An eternal transformation is what the matrix represents

Like the child is father to the man

«Some hide their confusion behind a religious mask

Like puppet thespians in „God's“ masquerade

'Cause the blur grows for every time we ask

What generates the spherical parade?»

«Met wie zal ik deze dialoog voeren?

De gekke, de nobele, de scherpzinnigheid?

Het verleden schuilt onder lagen mist

De hal van Evolution is niet verlicht

Gedachten en visioenen verwarren

Geestelijke wonden beginnen te groeien

Maar de vragen verminderen nooit

Over de anonieme kosmische schaduw"

Deze demon houdt mijn bewustzijn wakker

Van slaap, rust en de rust

Gedesillusioneerd spoel ik mijn pijn weg

In de fluisterpsalm van de oceaan

De oceaantheorie omvat de aarde

Maar ik zoek wat de volledige controle heeft

Welke natuur heeft de ontstaansgeboorte geïntroduceerd?

Bekende goden?

Ik vervloek ze allemaal

Ik heb mijn zeilen gezet voor deze odyssee

Zijn mystieke ballingschap vinden

Een kruistocht door de vrijheid van de geest

Geen reis in zeemijlen

Een reis in wetenschap en lot

De versnelling vanaf nul uitkleden

Om erin te duiken en te onderzoeken

Maakt zelfs de dapperste held bang

In de wandelgangen van de tijd zijn we zonen

Opgesloten in eenzame ruimtes

Maar met sterren bestrooide elektronen

Zijn mijn verwanten, alleen met vreemde gezichten?

Nog steeds onthullen fantasieën hun sloids

Wanneer geduld verandert in angst

Om de donkerste, koudste leegtes te onderzoeken

Voor de onderduikingenieur

Maar ons verleden is nog steeds ons heden

Als we de kennis niet kunnen overspannen

Een eeuwige transformatie is wat de matrix vertegenwoordigt

Zoals het kind de vader is van de man

"Sommigen verbergen hun verwarring achter een religieus masker"

Als poppenspelers in 'God's' maskerade

Omdat de vervaging groter wordt voor elke keer dat we erom vragen

Wat genereert de sferische parade?»