Fjällets mäktiga mur - Vintersorg

Farväl!

Tall och lövskog som vid gränsen ståtar

Här vägvisar en moränrygg brisen

Lager av rullgrus likt hällens undersåtar

Har sedan urålder, från kalfjäll, rest med isen

Vattenfallet, urtidsborgens käftar fräser

Och spottar ut sin frambrytande flod

Vid en högplatå där lodjur skyggt väser

Och spårfossil har spolats av bergets blod

I mörker står fjällets mäktiga mur

Där stormar sjunger i vresighet, Till fjälls, till fjälls

Vid jökelsträcknings breda skulptur

Formad av tidens nådlöshet

I mörker står fjällets mäktiga mur

Likt en dunkel titanhär, Till fjälls, till fjälls

Som skuggar dalar med spetsig kontur

Jättar som ledsagar var resenär

Var hälsad!

Snömärkeslaven som visar djupen

För evig snö, likt en polardröm

Fullmånen strör sin skrud utöver tusenmetersstupen

Rovdjursvilt rycker skuggor fram i gränslös ström

Klipphällarna vibrerar och slipas i sin kropp

Av isälvars nötning till hudlen sten

Bekläs av krypljung som vävs mot knotig topp

Nu får jag ro att tänka och leva i deltaentrén

I mörker står fjällets mäktiga mur

Där stormar sjunger i vresighet, Till fjälls, till fjälls

Vid jökelsträcknings breda skulptur

Formad av tidens nådlöshet

I mörker står fjällets mäktiga mur

Likt en dunkel titanhär, Till fjälls, till fjälls

Som skuggar dalar med spetsig kontur

Jättar som ledsagar var resenär

Afscheid!

Dennen- en loofbos die op de grens staan

Hier leidt een morenerug de wind

Lagen rollend grind zoals de kookplaten van de proefpersonen

Heeft sinds de oudheid, vanuit kale bergen, met het ijs gereisd

De waterval, de kaken van het oude kasteel ritselen

En spuugt zijn opkomende rivier uit

Op een hoog plateau waar lynx verlegen sist

En sporenfossielen zijn weggespoeld door het bloed van de berg

In het donker staat de machtige muur van de berg

Daar zingen de stormen chagrijnig, Naar de bergen, naar de bergen

Door gletsjer uitgestrekt breed beeldhouwwerk

Gevormd door de meedogenloosheid van de tijd

In het donker staat de machtige muur van de berg

Als een obscuur titanium leger, Naar de bergen, naar de bergen

Als schaduwen valleien met puntige contour

Reuzen die vergezellen waren reizigers

Werden begroet!

Sneeuwmerk slaaf die de diepten laat zien

Eeuwige sneeuw, als een pooldroom

De volle maan spreidt haar kledij voorbij de afgrond van duizend meter uit

Roofzuchtig spel trekt schaduwen naar voren in grenzeloze stroom

De rotsplaten trillen en malen in hun lichaam

Van de erosie van de ijsrivier tot de ineengedoken steen

Bedekt met kruipende heide die tegen een knoestige top is geweven

Nu krijg ik gemoedsrust om in de delta-ingang te denken en te leven

In het donker staat de machtige muur van de berg

Daar zingen de stormen chagrijnig, Naar de bergen, naar de bergen

Door gletsjer uitgestrekt breed beeldhouwwerk

Gevormd door de meedogenloosheid van de tijd

In het donker staat de machtige muur van de berg

Als een obscuur titanium leger, Naar de bergen, naar de bergen

Als schaduwen valleien met puntige contour

Reuzen die vergezellen waren reizigers