Elddraken - Vintersorg

Osande svaveldoft från stigande motlut

Marken vibrerar av en inre resonans

Jordskorpan spricker, ett bål vältras ut

Likt ett sagomonster som virar ut sin flammande svans

Elddraken vaknar ur bergets djup

Vulkanen som sovit i sekler många

Nu sprutar sitt brinnande blod över raviner och stup

Och frustar med rök och ånga

En eldstorm tillsammans med sten och aska

Svallar nedför bergssluttningen, mot dess kanjon

Ur gapet: som en ande ur flaska

Strömmar lavaflödet i mångskiftad aktion

Andedräkten: vulkanaskan, täcker och kväver allt i sin bana

Från magsäcken: magmakammarens huldade tron

Giftiga gasmoln svävar över momentana

Eldögon från hettande drakbon

Tills eldtungor krälar ner i sin krater

Tillbaka till urbergets mecenater

Geur van zwavel van stijgende hellingen

De grond trilt door een innerlijke resonantie

De aardkorst barst, een vreugdevuur wordt uitgerold

Als een sprookjesachtig monster dat zijn vlammende staart opwindt

De vuurdraak ontwaakt uit de diepten van de berg

De vulkaan die eeuwenlang heeft geslapen

Nu spat zijn brandend bloed over ravijnen en afgronden

En snuiven met rook en stoom

Een vuurstorm samen met steen en as

Zwelt de heuvel af, in de richting van zijn canyon

Uit het gat: als een geest uit een fles

Stromen lavastroom in diverse actie

De adem: de vulkanische as, bedekt en verstikt alles op zijn pad

Vanuit de maag: de gekoesterde troon van de maagkamer

Giftige gaswolken zweven onmiddellijk boven

Vuurogen uit hete drakennesten

Totdat tongen van vuur naar beneden kruipen in zijn krater

Terug naar de beschermheren van het gesteente