Dopt I En Jokelsjo - Vintersorg

Isvind, frostvind i armodsbunden skrud

En ljudfylld fristad av vinterrikets sändebud

Han som föddes under polstjärnan, i sträng köld

Under stormslitna skarvidders gnistrande sköld

Elementen symboliska avbild

En dödskallevit snögestalt

Med norrskenblick som flammar vild

Och blixtrar i samklang med allt

Vishjärtad och med skuldror som alpkedjor vida

Det äventyrsgivande landskapets medelpunkt

Med istidsdraken fader jökul vid sin sida

Som ligger stilla och andas tungt

Döpt i en jökelsjo

Invigd i utopin

Med glaciärvärldens deltaö

Välvd i periferin

En vintrig kröningsrit

Med vinden som poet

Fjättrar denna eremit

I sin universalitet

Stjärnkartan ristas över hans rygg

Av drakens frostklor, som stillsam och skygg

Förtäljer om dess ursprung i ett sällsamt kvad

En ohörd visdom, ett oskrivet titelblad

Dopfunten, en vak i glaciärskorpans yta

Och stormen tjänar som energisk psalm

Knäböjd pa frusen bädd ses han flyta

På solmejslade block, på vattenkristallers malm

Där iskolosser byggs pa varje sekund och minut

Och det arktiska kungadömets monark ligger stolt

Hans karga rike verkar segra till slut

Över den likbleka solens trevande revolt

IJswind, vorstwind in straatarme schroef

Een luidruchtig toevluchtsoord van de gezant van het winterkoninkrijk

Hij die werd geboren onder de poolster, in strenge kou

Onder storm verscheurde splinters sprankelend schild

De symbolische afbeelding van de elementen

Een schedel witte sneeuwfiguur

Met een noorderlicht look laaiend wild

En flitst in harmonie met alles

Wijs van hart en met brede schouders als alpenkettingen

Het middelpunt van het avontuurlijke landschap

Met de ijstijddraakvader Jökul aan zijn zijde

Stil liggen en zwaar ademen

Gedoopt in een gletsjermeer

Ingehuldigd in utopie

Met het delta-eiland van de gletsjerwereld

Gewelfd in de periferie

Een winters kroningsritueel

Met de wind als dichter

ketent deze kluizenaar

In zijn universaliteit

De sterrenkaart is over zijn rug uitgehouwen

Van de vorstklauwen van de draak, even stil en verlegen

Vertelt over zijn oorsprong in een vreemd gedicht

Een ongehoorde wijsheid, een ongeschreven titelpagina

De doopvont, een kielzog in het oppervlak van de gletsjerkorst

En de storm dient als een energieke hymne

Knielend op het bevroren bed, wordt hij drijvend gezien

Op door de zon gebeitelde blokken, op erts van waterkristallen

Waar ijskolossen elke seconde en minuut worden gebouwd

En de monarch van het Arctische Koninkrijk is trots

Zijn dorre koninkrijk lijkt uiteindelijk te winnen

Over de aarzelende opstand van de bleke bleke zon