Wither // Collapse - Vices

Every day it starts the same

I see my reflection and nothing has changed

How much longer do I have to last?

I stare at the ceiling and the noise starts

The voice is my own so I have to listen

To every single criticism

Every one of my mistakes

Every moment I’m awake

I’m so tired of being awake

Every night I fall asleep

Willing my spirit to retreat

I don’t eat and I don’t sleep

My body just endures

My mind is wondering and my spirit is flailing

This vessel seems eternal

I didn’t ask for this

I didn’t ask for strength

Please just let me rest

My sense of self-preservation is too strong to wither

But every morning I wake up hoping for a way out

A chance to collapse

And I don’t want to endure

And I don’t want to persevere

I just want a way out of here

Elke dag begint het hetzelfde

Ik zie mijn spiegelbeeld en er is niets veranderd

Hoe lang moet ik nog meegaan?

Ik staar naar het plafond en het geluid begint

De stem is van mij, dus ik moet luisteren

Op elke kritiek

Al mijn fouten

Elk moment ben ik wakker

Ik ben het beu om wakker te zijn

Elke nacht val ik in slaap

Bereid mijn geest om zich terug te trekken

Ik eet niet en ik slaap niet

Mijn lichaam verdraagt ​​het gewoon

Mijn geest vraagt ​​zich af en mijn geest zwaait

Dit vat lijkt eeuwig

Ik heb hier niet om gevraagd

Ik heb niet om kracht gevraagd

Laat me alsjeblieft rusten

Mijn gevoel van zelfbehoud is te sterk om te verdorren

Maar elke ochtend word ik wakker in de hoop op een uitweg

Een kans om samen te vouwen

En ik wil niet verdragen

En ik wil niet volharden

Ik wil gewoon een manier om hier weg te komen