The Wanderer's Note - Vexillum

After the storm — WE STAND

Sailing again, discovering new lands…

WE FOLLOW THE WIND

Your eyes can be fooled, and lose every rules…

Under the sun — WE RUN!

Leaving each place, our own trace…

We tell our thoughts, we tell what we meet,

WE TELL ALL THE PEOPLE, THE FEARS,

THE NEEDS…

October 29, a shipwreck slows down the pace

The journey’s end was painted on our scared faces

In the trouble, in the danger, we start to remember

What we earn, what we give, what we still believe

One page for an old man’s folk story

One page for a woman’s deep eyes

Even for a pain, even for a lie

A blank page you will find…

Carry on, feel the road

Where the journey ends again we don’t know!

Once again, cross the edge

We keep alive what we live with this line!

And you cannot write until you have lived

How many words will fill this page?

Maybe a tale, maybe a rhyme

MAYBE A LOVE YOU CANNOT REQUITE!

A lesson you give, and the thousand received!

WE WANT REMEMBER ALL!

December 27, the first time we sail together

We don’t know where is the way

But the quest for us, now, is the same

We leave the home, we leave affections

To take our own direction

We want it all, we keep on fighting

No disguise no compromise!

Na de storm — WE STANDEN

Weer zeilen, nieuwe landen ontdekken...

WIJ VOLGEN DE WIND

Je ogen kunnen voor de gek worden gehouden en alle regels verliezen...

Onder de zon — WE RUN!

Elke plaats achterlatend, ons eigen spoor...

We vertellen onze gedachten, we vertellen wat we ontmoeten,

WE VERTELLEN ALLE MENSEN, DE ANGST,

DE BEHOEFTEN…

29 oktober, een scheepswrak vertraagt ​​het tempo

Het einde van de reis was op onze bange gezichten geschilderd

In de problemen, in het gevaar, beginnen we ons te herinneren:

Wat we verdienen, wat we geven, wat we nog steeds geloven

Eén pagina voor het volksverhaal van een oude man

Eén pagina voor de diepe ogen van een vrouw

Zelfs voor een pijn, zelfs voor een leugen

Een blanco pagina vindt u...

Ga door, voel de weg

Waar de reis weer eindigt, weten we niet!

Nogmaals, steek de rand over

We houden levend wat we leven met deze lijn!

En je kunt pas schrijven als je hebt geleefd

Hoeveel woorden zullen deze pagina vullen?

Misschien een verhaal, misschien een rijm

MISSCHIEN EEN LIEFDE DIE JE NIET KAN VERWACHTEN!

Een les die je geeft, en de duizend ontvangen!

WIJ WILLEN ALLES HERINNEREN!

27 december, de eerste keer dat we samen zeilen

We weten niet waar de weg is

Maar de zoektocht voor ons is nu hetzelfde

We verlaten het huis, we laten genegenheid achter

Onze eigen richting inslaan

We willen het allemaal, we blijven vechten

Geen vermomming, geen compromis!