The Oak and Lady Flame - Vexillum

Quiet on his hill, with his branches in a breeze

An Oak was waving, unaware of his fate

He became the shelter, on a rainy day

For a young wayfarer, who held a flame in a lamp

The young boy ran away and left her alone

Would be her last day at the roots of the Oak

But he spread his strong branch, he built a safe place

The rain didn’t quench her, first sight, face to face

She was shining, Lady Flame, she was shy…

The Oak was not able to stop watching her eyes…

Her warm voice… seems to sing… Let me burn…

LET ME BURN!

I feel a weird will to get out of my light

And embrace your crown, cause you make me safe

LET ME BURN!

It was not expected, it was a surprise

I’m sorry if it happened, but I feel you are mine…

LET ME BURN!

But something was weird

While the great flame went on

He knew she was fading

And she saw he was burnt

They were looking in their eyes

So near, so far away

Coming back in her light

Lady Flame sadly said:

«You're in my heart

And you live in my mind

We just need an embrace, to set us on fire…

Would be great for a while

Our blaze seen for miles

But my heat will burn you

I’m afraid for what we could lose…»

They knew what they were forced to do…

The reason was facing the passions within

The first creating concern and fears

Passions instead, leaves hope and tears…

In this night, silently, please… let me burn…

LET ME BURN!

Let your sparkling eyes watch the world from my arms

Let your flame dance with the wind of the night

LET ME BURN!

I can’t wait for your touch, I can’t wait for your heat

I can’t think to see you and be not able to feel

LET ME… May it be

LET ME… A day far away

LET ME… How we can’t say

LET ME… Oak will embrace in an

LET ME… Unending age

LET ME… Lady flame

LET ME… Again!

LET ME BURN!

Let me burn of your voice, let me burn, I’ve no choice

Let the sound of our flame surrounds all the vale

LET ME BURN!

I don’t mind what tomorrow will bring to us

Until the end in the future, not a thought in the past

Rustig op zijn heuvel, met zijn takken in een briesje

Een eik zwaaide, zich niet bewust van zijn lot

Hij werd de schuilplaats, op een regenachtige dag

Voor een jonge reiziger, die een vlam in een lamp hield

De jonge jongen rende weg en liet haar alleen

Zou haar laatste dag zijn bij de wortels van de Eik

Maar hij spreidde zijn sterke tak uit, hij bouwde een veilige plek

De regen blust haar niet, op het eerste gezicht, van aangezicht tot aangezicht

Ze straalde, Lady Flame, ze was verlegen...

De Eik kon niet stoppen met naar haar ogen te kijken...

Haar warme stem... lijkt te zingen... Laat me branden...

LAAT MIJ BRANDEN!

Ik voel een rare wil om uit mijn licht te komen

En omarm je kroon, want je maakt me veilig

LAAT MIJ BRANDEN!

Het was niet verwacht, het was een verrassing

Het spijt me als het is gebeurd, maar ik voel dat je van mij bent...

LAAT MIJ BRANDEN!

Maar er was iets raars

Terwijl de grote vlam aanging

Hij wist dat ze vervaagde

En ze zag dat hij was verbrand

Ze keken in hun ogen

Zo dichtbij, zo ver weg

Terugkomen in haar licht

Lady Flame zei droevig:

"Jij hebt een plaatsje in mijn hart

En je leeft in mijn gedachten

We hebben alleen een omhelzing nodig om ons in vuur en vlam te zetten...

Zou geweldig zijn voor een tijdje

Onze vuurzee kilometers ver gezien

Maar mijn hitte zal je verbranden

Ik ben bang voor wat we zouden kunnen verliezen...»

Ze wisten waartoe ze werden gedwongen...

De reden was de innerlijke passies onder ogen zien

De eerste die zorgen en angsten creëert

Passies in plaats daarvan laten hoop en tranen achter...

In deze nacht, in stilte, alsjeblieft... laat me branden...

LAAT MIJ BRANDEN!

Laat je sprankelende ogen de wereld bekijken vanuit mijn armen

Laat je vlam dansen met de wind van de nacht

LAAT MIJ BRANDEN!

Ik kan niet wachten op je aanraking, ik kan niet wachten op je warmte

Ik kan niet denken je te zien en niet te voelen

LAAT MIJ... Mag het zijn

LAAT ME... Een dag ver weg

LAAT ME... Hoe kunnen we het niet zeggen

LAAT ME… Oak zal omarmen in een

LAAT ME... Oneindige leeftijd

LAAT ME… Lady flame

LAAT ME... Nogmaals!

LAAT MIJ BRANDEN!

Laat me branden van je stem, laat me branden, ik heb geen keus

Laat het geluid van onze vlam de hele vallei omringen

LAAT MIJ BRANDEN!

Het maakt me niet uit wat morgen ons zal brengen

Tot het einde in de toekomst, geen gedachte in het verleden