Panne de coeur - Véronique Sanson

Il est quatre heures et je l’attends.

J’ai du chagrin.

Je vais dans l’appartement, serrant les poings, j’ai peur.

Je vais, je viens dans l’ombre vagabonde

Et puis l, j’entends le bruit des secondes qui fait «Ha!»

Panne de coeur, panne de coeur, panne de coeur, panne de coeur.

Il est quatre heures et je l’attends

Toujours en vain.

Il y a un accident sur le rond-point, j’ai peur

Et mon cњur a saut comme une bombe:

Mais non, ce n’est qu’une larme qui tombe et qui fait «Ha!»

Panne de coeur, panne de coeur, panne de coeur, panne de coeur.

Il est quatre heures il n’est pas l,

Mais s’il revient, je sauterai dans ses bras car je sais bien: je l’aime

Et il restera prs de moi dans l’ombre.

Je n’entendrai plus le bruit des secondes qui fait «Ha!»

Panne de coeur, panne de coeur, panne de coeur, panne de coeur.

Het is vier uur en ik verwacht hem.

Ik rouw.

Met gebalde vuisten van angst loop ik het appartement binnen.

Ik ga, ik kom in de dwalende schaduw

En dan hoor ik het geluid van seconden die "Ha!"

Hartzeer, hartzeer, hartzeer, hartzeer.

Het is vier uur en ik wacht op hem

Nog steeds tevergeefs.

Er is een ongeluk gebeurd op de rotonde, vrees ik

En mijn hart sprong als een bom:

Maar nee, het is gewoon een traan die valt en "Ha!"

Hartzeer, hartzeer, hartzeer, hartzeer.

Het is vier uur, hij is er niet,

Maar als hij terugkomt, spring ik in zijn armen, want ik weet heel goed: ik hou van hem

En hij zal bij mij in de schaduw blijven.

Ik zal niet langer het geluid van seconden horen dat "Ha!"

Hartzeer, hartzeer, hartzeer, hartzeer.