Il a tout ce que j'aime - Véronique Sanson

Il a tout ce que j’aime

Et il a tout compris

La couleur de ma peine

Et l’angoisse de mes nuits

La violence insensée

D’un amour ébahi

Il me donne tout ça comme ça

D’un seul regard en moi

Quand je l’ai rencontré

Il était misérable

Avec l’or patiné d’un talent formidable

Et l’amour desséché d’une épouse pitoyable

Et d’un seul coup d'œil, comme ça

J’ai tué mon orgueil

Faut jamais rester de glace

Quand on sent un signal

Faut pas rire de la menace

Qu’engendre un idéal

Nous, avec nos rêves et nos soupirs

Avec nos haines et nos plaisirs on a aimé

Pas de colère, pas de peine

Pas de misère, pas de chaînes

Pas de galères, pas de scènes

Et je l’aime comme ça, pour ça

Le temps n’existe pas

Y’a pas d’alarme qui sonne en moi

Ni d’autres faux-semblants

Mes idées volent bien au-delà

Et tournent avec le vent

C’est pas pour rien que j’ai eu tant d’aventures

Je sais que jamais rien ne dure

Et c’est comme ça que j’ai forgé mon armure

Avec le temps et les brûlures

Et tout l’espoir que j’ai dans l’avenir

C’est de rester chez moi et d'éviter le pire

Et d’espérer n’entendre plus jamais

Le hurlement muet d’une famille déchirée

Il a tout ce que j’aime

Il n’est pas démoli

Par l’usure de son cœur

Et les choses de la vie

Et je peux voir de loin

Une petite lumière

Tout au bout de la terre

Tout au bout de la terre

D’où je viens

C’est pas pour rien que j’ai eu tant d’aventures

Je sais que jamais rien ne dure

Et c’est comme ça que j’ai forgé mon armure

Avec le temps et les brûlures

Et tout l’espoir que j’ai dans l’avenir

C’est de rester chez moi et d'éviter le pire

Et d’espérer n’entendre plus jamais

Le hurlement muet des familles déchirées

Het heeft alles waar ik van hou

En hij heeft het allemaal bedacht

De kleur van mijn pijn

En de angst van mijn nachten

zinloos geweld

Met verbaasde liefde

Hij geeft het me allemaal zo

Een blik in mij

Toen ik hem ontmoette

Hij was ellendig

Met het gepatineerde goud van een formidabel talent

En de verdorde liefde van een zielige vrouw

En in één oogopslag, zoals dit

Ik heb mijn trots vermoord

Mag nooit bevroren blijven

Wanneer je een signaal voelt

Lach niet om de dreiging

Wat genereert een ideaal?

Wij, met onze dromen en onze zuchten

Met onze haat en onze genoegens waar we van hielden

Geen woede, geen pijn

Geen ellende, geen kettingen

Geen gedoe, geen scènes

En daar hou ik zo van, daarvoor

Tijd bestaat niet

Er gaan geen alarmbellen in mij rinkelen

Noch andere voorwendselen

Mijn ideeën vliegen veel verder

En draaien met de wind

Het is niet voor niets dat ik zoveel avonturen heb beleefd

Ik weet dat niets ooit duurt

En zo heb ik mijn wapenrusting gesmeed

Met de tijd en brandwonden

En alle hoop die ik heb voor de toekomst

Is om thuis te blijven en het ergste te vermijden

En hoop het nooit meer te horen

Het stille gehuil van een verscheurde familie

Het heeft alles waar ik van hou

Het is niet gesloopt

Door de slijtage van zijn hart

En de dingen van het leven

En ik kan van ver zien

Een beetje licht

Aan het einde van de aarde

Aan het einde van de aarde

Waar ik vandaan kom

Het is niet voor niets dat ik zoveel avonturen heb beleefd

Ik weet dat niets ooit duurt

En zo heb ik mijn wapenrusting gesmeed

Met de tijd en brandwonden

En alle hoop die ik heb voor de toekomst

Is om thuis te blijven en het ergste te vermijden

En hoop het nooit meer te horen

Het stille gehuil van verscheurde families