Code secret - Véronique Sanson

Signer le meilleur pour le pire

Construire ses illusions

C’est difficile de vous le dire

Toute seule sans compagnon

J’avais rêvé d’un idéal

Parfait mais pas normal

J’ai tout essayé

J'étais toute en diagonale

J'étais toute seule mais j’voulais pas te le dire

Que l’amour sans émotion

Est aussi fou que nos éclats de rire

Et une douleur sans explosion

Un fond de solitude en mai

Dans les beaux jours de Carantec

On était tous comme des blancs becs

Scellés par un code secret

En tous cas nos amours de mars

Ont volé celui des autres

On sait comment le verre se casse

Brisé par certains hôtes

J'étais toute seule mais j’voulais pas vous le dire

Que l’amour est sans rancune

Nous et tous nos éclats de voix, de rire

Envoyez tout ça sur la lune

Et septembre a couvert nos rires

D’une touche d’amour et d’un sourire

Timide et beau dans les vapeurs ultimes

D’un homme qui se noie s'étouffe

Dans sa propre indifférence

Vous voyez il n’y a pas d’esbroufe

Avec les sentiments

J'étais toute seule mais j’voulais pas vous dire

Que l’amour est sans rancune

Nous et tous nos éclats de voix, de rire

Envoyez tout ça sur la lune

Teken het beste voor het slechtste

Bouw je illusies op

Het is moeilijk om je te vertellen

Helemaal alleen zonder metgezel

Ik had gedroomd van een ideaal

Perfect maar niet normaal

Ik heb alles geprobeerd

Ik was helemaal diagonaal

Ik was helemaal alleen, maar ik wilde het je niet vertellen

Dan emotieloze liefde

Is net zo gek als ons lachen

En pijn zonder explosie

Een achtergrond van eenzaamheid in mei

In de hoogtijdagen van Carantec

We waren allemaal als groentjes

Verzegeld met een geheime code

In ieder geval onze liefdes van maart

Die van anderen gestolen hebben

Wij weten hoe glas breekt

Gebroken door sommige hosts

Ik was helemaal alleen, maar ik wilde het je niet vertellen

Die liefde is zonder rancune

Wij en al onze lachuitbarstingen

Stuur het allemaal naar de maan

En september bedekte ons lachen

Met een vleugje liefde en een glimlach

Verlegen en mooi in de ultieme dampen

Van een drenkeling die stikt

In zijn eigen onverschilligheid

Zie je, er is geen show

Met de gevoelens

Ik was helemaal alleen, maar ik wilde het je niet vertellen

Die liefde is zonder rancune

Wij en al onze lachuitbarstingen

Stuur het allemaal naar de maan