Белая птица - Варвара

За день умолкнет, расстает

Крик стай и мне полюбить, и петь

Лишь я никак не могу лететь от тебя

Нет сил и сердце устало, ему уже не хватает слов

Сказать: «Прости, все куда ушло, где любовь?»

И душа, как птица, у твоих дверей

Ты ее хоть как-нибудь согрей

Так белая птица бьёт крылом в сердце израненном моём

Сколько не знаю жить любви ещё осталось

Ты же её бросаешь сам, может последняя слеза

Так больно ранив упадёт, теперь чужим дождём,

А любовь ищет дом, белой птицей бьёт крылом

Без неё пропадём

Прости, что ночи считала, и дни, когда я тебя ждала

Прости, что нежность моя была так сильна

За что ты так меня ранишь?

Теперь, когда я совсем одна

Зачем всю ночь в пустоте одна тишина

И душа, как птица, у твоих дверей

Ты ее хоть как-нибудь согрей

Так белая птица бьёт крылом в сердце израненном моём

Сколько не знаю жить любви ещё осталось

Ты же её бросаешь сам, может последняя слеза

Так больно ранив упадёт, теперь чужим дождём,

А любовь ищет дом, белой птицей бьёт крылом

Без неё пропадём

За ней я в небо улечу, за белой птицей

Я еще хочу любви напиться

Я ведь так прошу не много, я прошу одной любви или отпусти

За ней я в небо улечу, за белой птицей

Я еще хочу любви напиться,

А в твоих руках остыли звезды

Ты беги пока не поздно за белой птицей той

За мной, за мной

Так белая птица бьёт крылом в сердце израненном моём

Сколько не знаю жить любви ещё осталось

Ты же её бросаешь сам, может последняя слеза

Так больно ранив упадёт, теперь чужим дождём,

А любовь ищет дом, белой птицей бьёт крылом

Без неё пропадём

Over een dag zal het stil zijn, wegsmelten

Huil kudde en ik hou van en zing

Alleen kan ik niet van je weg vliegen

Geen kracht en het hart is moe, het heeft niet meer genoeg woorden

Zeg: "Het spijt me, waar is alles gebleven, waar is de liefde?"

En de ziel, als een vogel, staat voor je deur

Je warmt haar op de een of andere manier op

Dus de witte vogel slaat met zijn vleugels in mijn gewonde hart

Ik weet niet hoeveel liefde er nog over is om te leven

Je gooit het zelf, misschien de laatste traan

Zo pijnlijk gewond zal vallen, nu iemand anders regen,

En liefde is op zoek naar een thuis, met zijn vleugels slaand als een witte vogel

We zullen verloren zijn zonder haar.

Vergeef me dat ik de nachten en de dagen heb geteld toen ik op je wachtte

Het spijt me dat mijn tederheid zo sterk was

Waarom doe je me zo pijn?

Nu ik helemaal alleen ben

Waarom is er de hele nacht alleen stilte in de leegte?

En de ziel, als een vogel, staat voor je deur

Je warmt haar op de een of andere manier op

Dus de witte vogel slaat met zijn vleugels in mijn gewonde hart

Ik weet niet hoeveel liefde er nog over is om te leven

Je gooit het zelf, misschien de laatste traan

Zo pijnlijk gewond zal vallen, nu iemand anders regen,

En liefde is op zoek naar een thuis, met zijn vleugels slaand als een witte vogel

We zullen verloren zijn zonder haar.

Na haar vlieg ik de lucht in, achter een witte vogel aan

Ik wil nog steeds liefde drinken

Ik vraag tenslotte niet veel, ik vraag om één liefde of laat gaan

Na haar vlieg ik de lucht in, achter een witte vogel aan

Ik wil nog steeds liefde drinken

En in jouw handen zijn de sterren afgekoeld

Je rent voordat het te laat is voor die witte vogel

Achter mij, achter mij

Dus de witte vogel slaat met zijn vleugels in mijn gewonde hart

Ik weet niet hoeveel liefde er nog over is om te leven

Je gooit het zelf, misschien de laatste traan

Zo pijnlijk gewond zal vallen, nu iemand anders regen,

En liefde is op zoek naar een thuis, met zijn vleugels slaand als een witte vogel

We zullen verloren zijn zonder haar.