Orła cień - Varius Manx, Kasia Stankiewicz

Widziałam orła cień

Do góry wzbił się niczym wiatr

Niebo to jego świat

Z obłokiem tańczył w świetle dnia

Widziałam orła cień

Do góry wzbił się niczym wiatr

Niebo to jego świat

Z obłokiem tańczył w świetle dnia

Słyszał ludzki szept

Krzyczał, że wolność domem jest

Nie ma końca drogi tej

I że nie wie co to gniew

Przemierzał życia sens

Skrzydłami witał każdy dzień

Zataczał lądy, morza łez

Bezpamiętnie gasił gniew

Choć pamięć krótka jest

Zostawiła słów tych treść

Nie umknie jej już żaden gest

Żadna myśl i żaden sens

Ik zag de schaduw van een adelaar

Net als de wind steeg hij op

De hemel is zijn wereld

Hij danste met de wolk in het daglicht

Ik zag de schaduw van een adelaar

Net als de wind steeg hij op

De hemel is zijn wereld

Hij danste met de wolk in het daglicht

Hij hoorde een menselijk gefluister

Hij schreeuwde dat vrijheid thuis is

Er komt geen einde aan deze weg

En dat ze niet weet wat woede is

Hij doorkruiste de zin van het leven

Hij begroette elke dag met vleugels

Hij veegde landen, zeeën van tranen

Hij blustte zijn woede zonder spijt

Hoewel het geheugen kort is

Ze verliet de woorden van de inhoud

Geen enkel gebaar zal haar meer ontgaan

Geen gedachte en geen zin