Tokyo Rose - Van Dyke Parks

In sight of the lights of Roppongi the night life of Tokyo goes

And out on the street with a beat from Tahiti a neon moon lollipop glows

A woman in silken pajamas is seen on the screen of a door

She slips on a ricepaper dress by Dior less the price of the ice on her

Clothes

The girl I call Tokyo Rose

Tokyo rose is blue

Tokyo knows it’s true

What the night says we might like to do

We’re in Tokyo time

When that moon turns lime

And the sky is a lavender brew

She trips through a door for hot sake

Unzips as her hips hit the floor

Her pearls were strung in the harbor below in a bar where I asked her for

More

Down on a Cajun veranda a Barbajian band in a stew

Was playing a soca when I reawoke we were back at her penthouse us two

I spoke of my love for MacArthur the man not the park in LA

But you’re so much older she covered her shoulder

And I heard her say with a sigh

A soldier may never say die

In het zicht van de lichten van Roppongi gaat het nachtleven van Tokyo

En op straat met een beat uit Tahiti gloeit een neonmaan-lolly

Een vrouw in zijden pyjama wordt gezien op het scherm van een deur

Ze trekt een jurk van rijstpapier aan van Dior minus de prijs van het ijs op haar

Kleren

Het meisje dat ik Tokyo Rose noem

Tokyo-roos is blauw

Tokio weet dat het waar is

Wat de nacht zegt dat we zouden willen doen

We zijn in Tokyo-tijd

Wanneer die maan kalk wordt

En de lucht is een lavendelbrouwsel

Ze struikelt door een deur omwille van hete

Rits open als haar heupen de grond raken

Haar parels werden geregen in de haven beneden in een bar waar ik haar om vroeg...

Meer

Beneden op een Cajun veranda een Barbajiaanse band in een stoofpot

Was een soca aan het spelen toen ik wakker werd, we waren terug in haar penthouse ons tweeën

Ik sprak over mijn liefde voor MacArthur, de man, niet het park in LA

Maar je bent zo veel ouder dat ze haar schouder bedekte

En ik hoorde haar met een zucht zeggen

Een soldaat zegt misschien nooit dood