Метафизика - D-MAN 55, Валиум, АРНИ

Вверх, вниз, со свистом, стальной блок,

Кто-то жмёт на клавишу и раздаётся бодрый слог,

После говорят когда «Этот мир жесток»,

Хочется ответить — «Да, но я к нему готов».

Давить чужую слезу?

Уж лучше на мозоли,

Дом правды кристальной и он же дом боли,

Там крики в пустоту братан, ты сумашедший что ли?

Ноги привыкли уже, камни в портфолио.

Кто-то живёт мечтой, кто-то ей болен,

Если миг что ствол и дом на маковом поле,

Там только равнодушие к сопливым, обездоленным,

И пламенный привет в душу в краденном айфоне.

Зона отчуждения дорожных петель и построек,

Он по прежнему смотрит, их по прежнему трое,

Вопрос даже не в том кто чего достоин,

Сдашься без боя или после останешься стоя.

Припев:

Холодный бетонный гигант и мистер случай,

Он ставит на колени или делает лучшим!

Рабочие окраины, вокруг пески зыбучие.

Мы сделаем всё правильно и улыбнёмся из-за тучи!

Холодный бетонный гигант и мистер случай,

Он ставит на колени или делает лучшим!

Рабочие окраины, вокруг пески зыбучие.

Мы сделаем всё правильно и улыбнёмся из-за тучи!

Здесь всё как всегда:

Крики, бесконечный выбор как быть, сделал

Или не стал, пылко держался или остыл,

Разжав запястья смирившись с обстоятельствами,

И снова на земле очередной безжизненный тип.

Город ритмично дышит, медленно плавятся дни,

Даже среди суеты ты с собой один на один.

И пусть до этого был безупречен и чист,

Неправильный выбор сейчас сомнёт всё что было и выбросит.

Я видел безнадёжных, без вариантов на светлое,

Позже видел как они же меняли свой вектор.

Пересекался с теми кто раньше плотно сидел,

Они держатся до сих пор, потому что сейчас не у дела.

Город по грудь занесённый тягучей пылью,

И ты в нём через предел на пределе усилий,

Над теми, кто в инферно расправил крылья и вверх,

Потому что сейчас правильно выбрал где «да», а где «нет».

Припев:

Холодный бетонный гигант и мистер случай,

Он ставит на колени или делает лучшим!

Рабочие окраины, вокруг пески зыбучие.

Мы сделаем всё правильно и улыбнёмся из-за тучи!

Холодный бетонный гигант и мистер случай,

Он ставит на колени или делает лучшим!

Рабочие окраины, вокруг пески зыбучие.

Мы сделаем всё правильно и улыбнёмся из-за тучи!

Вверх, вниз, по ступеням, не шагом, бегом,

Сделай всё быстро, не подступит к горлу ком.

Кто постигал сомнений вкус в плену у неудач,

Теперь там скрежет зубов и бесконечный плач.

Таков здесь личный выбор,

Пусть это даже перебор, но каждый путь выбрал.

Поставить знак равно не поднимется рука,

Очередной проект, развод для простака.

Эта игра стара, стара как древний мир,

Здесь встретится король и дева и сатир.

Все персонажи те же, но разные места,

Трактир, квартира, война, игра как жизнь проста.

Давай, попробуй поиграй.

Секрет успеха прост — победа или рай!

Достаточно начать, гигант подкинет случай,

Встав на колени никому ты не сделаешь лучше.

Припев:

Холодный бетонный гигант и мистер случай,

Он ставит на колени или делает лучшим!

Рабочие окраины, вокруг пески зыбучие.

Мы сделаем всё правильно и улыбнёмся из-за тучи!

Холодный бетонный гигант и мистер случай,

Он ставит на колени или делает лучшим!

Рабочие окраины, вокруг пески зыбучие.

Omhoog, omlaag, swoosh, stalen blok

Iemand drukt op een toets en er klinkt een vrolijke lettergreep,

Nadat ze zeggen wanneer "Deze wereld is wreed"

Ik zou willen antwoorden - "Ja, maar ik ben er klaar voor."

Iemand anders zijn traan verbrijzelen?

Het is beter op likdoorns,

Het huis van kristallen waarheid en het is ook het huis van pijn,

Er wordt geschreeuwd in de leegte bro, ben je gek of zo?

Mijn benen zijn er al aan gewend, de stenen zitten in mijn portfolio.

Iemand leeft een droom, iemand is haar zat,

Als een moment is als een boomstam en een huis op een papaverveld,

Er is alleen onverschilligheid voor de snotterige, behoeftige,

En een vurig hallo voor de ziel in een gestolen iPhone.

Uitsluitingsgebied voor weglussen en gebouwen,

Hij zoekt nog, het zijn er nog drie,

De vraag is niet eens wie wat verdient,

Geef je over zonder strijd of nadat je blijft staan.

Refrein:

Koude betonnen reus en meneer toeval

Hij brengt op zijn knieën of maakt het beste!

Werkende buitenwijken, drijfzand eromheen.

We zullen alles goed doen en glimlachen van achter de wolken!

Koude betonnen reus en meneer toeval

Hij brengt op zijn knieën of maakt het beste!

Werkende buitenwijken, drijfzand eromheen.

We zullen alles goed doen en glimlachen van achter de wolken!

Hier is alles zoals altijd:

Schreeuwen, een eindeloze keuze hoe gemaakt te worden

Of niet, vurig vastgehouden of afgekoeld,

Het openen van de polsen berustend in de omstandigheden,

En weer op de grond weer een levenloos type.

De stad ademt ritmisch, de dagen smelten langzaam weg,

Ook midden in de drukte ben je één op één met jezelf.

En zelfs als hij daarvoor onberispelijk en puur was,

De verkeerde keuze zal nu alles wat was verpletteren en weggooien.

Ik zag hopeloos, zonder opties voor licht,

Later zag ik hoe ze hun vector veranderden.

Ik kruiste paden met degenen die altijd strak zaten,

Ze houden nog steeds vol, want nu zijn ze failliet.

De stad is borstdiep in kleverig stof,

En je zit erin door de grens aan de grens van inspanning,

Boven degenen die hun vleugels spreiden in inferno en omhoog,

Omdat ik nu correct heb gekozen waar "ja" en waar "nee".

Refrein:

Koude betonnen reus en meneer toeval

Hij brengt op zijn knieën of maakt het beste!

Werkende buitenwijken, drijfzand eromheen.

We zullen alles goed doen en glimlachen van achter de wolken!

Koude betonnen reus en meneer toeval

Hij brengt op zijn knieën of maakt het beste!

Werkende buitenwijken, drijfzand eromheen.

We zullen alles goed doen en glimlachen van achter de wolken!

Omhoog, omlaag, trappen, niet stappen, rennen,

Doe alles snel, geen brok in je keel krijgen.

Wie begreep de smaak van twijfel in de gevangenschap van mislukkingen,

Nu is er tandengeknars en eindeloos huilen.

Het is hier een persoonlijke keuze.

Ook al is het te veel, maar elk pad is gekozen.

Zet een gelijkteken, een hand zal niet omhoog gaan,

Een ander project, een scheiding voor een onnozele.

Dit spel is oud, zo oud als de oude wereld,

Hier zullen de koning en het meisje en de sater elkaar ontmoeten.

Alle karakters zijn hetzelfde, maar op verschillende plaatsen,

Een taverne, een appartement, een oorlog, een spel zoals het leven eenvoudig is.

Kom op, probeer te spelen.

Het geheim van succes is simpel: overwinning of paradijs!

Genoeg om te beginnen, de reus zal een zaak gooien,

Je zult het niet beter doen door op iemands knieën te knielen.

Refrein:

Koude betonnen reus en meneer toeval

Hij brengt op zijn knieën of maakt het beste!

Werkende buitenwijken, drijfzand eromheen.

We zullen alles goed doen en glimlachen van achter de wolken!

Koude betonnen reus en meneer toeval

Hij brengt op zijn knieën of maakt het beste!

Werkende buitenwijken, drijfzand eromheen.