Вот мчится тройка почтовая - Вадим Козин

Вот мчится тройка почтовая

По Волге-матушке зимой,

Ямщик, уныло напевая,

Качает буйной головой.

О чём задумался, детина, —

Седок приветливо спросил,

Какая на сердце кручина,

Скажи, тебя кто огорчил.

Ах, милый барин, добрый барин,

Уж скоро год, как я люблю,

Да нехристь, староста хозяин

Меня журит, а я терплю.

Ах, милый барин, — скоро святки,

А ей не быть уже моей,

Богатый выбрал да постылый,

Ей не видать отрадных дней.

Ямщик умолк и кнут ременный

С голицей за пояс заткнул,

Родные, стой, неугомонны, —

Сказал, сам горестно вздохнул.

Вот мчится тройка почтовая

По Волге-матушке зимой,

Ямщик, уныло напевая,

Качает буйной головой.

Hier komt de posttrojka

Langs Moeder Wolga in de winter,

De koetsier, droevig zingend,

Schudt zijn wilde hoofd.

Wat dacht je, schat?

De stoel vroeg vriendelijk,

Wat een draai aan het hart

Vertel me wie je van streek heeft gemaakt.

Ach, beste meneer, goede meneer,

Het is bijna een jaar geleden dat ik liefheb

Ja, ongelovige, de hoofdman is de eigenaar

Hij scheldt me uit, maar ik volhard.

Ah, beste meneer, - Kerstmis komt eraan,

En ze zal niet meer van mij zijn

De rijken kozen ja hatelijk,

Ze zal geen gelukkige dagen zien.

De koetsier viel stil en een riem zweep

Verscholen in de riem met naaktheid,

Familieleden, stop, rusteloos, -

Hij zei dat hij verdrietig zuchtte.

Hier komt de posttrojka

Langs Moeder Wolga in de winter,

De koetsier, droevig zingend,

Schudt zijn wilde hoofd.