Тройка почтовая - Вадим Козин

Вот мчится тройка почтовая

По Волге-матушке зимой,

Ямщик, уныло напевая,

Качает буйной головой.

О чём задумался, детина, -

Седок приветливо спросил,

Какая на сердце кручина,

Скажи тебя кто огорчил.

Ах, милый барин, добрый барин,

Уж скоро год, как я люблю,

Да нехристь, староста татарин

Меня журит, а я терплю.

Ах, милый барин, скоро святки,

А ей не быть уже моей,

Богатый выбрал да постылый,

Ей не видать весёлых дней.

Ямщик умолк и кнут ременный

С голицей за пояс заткнул,

Родные, стой, неугомонны, -

Сказал, сам горестно вздохнул.

Вот мчится тройка почтовая

По Волге-матушке зимой,

Ямщик, уныло напевая,

Качает буйной головой.

Ямщик, уныло напевая,

Качает буйной головой.

Hier komt de posttrojka

Langs Moeder Wolga in de winter,

De koetsier, droevig zingend,

Schudt zijn wilde hoofd.

Wat dacht je, schat?

De stoel vroeg vriendelijk,

Wat een draai aan het hart

Vertel me wie je van streek heeft gemaakt.

Ach, beste meneer, goede meneer,

Het is bijna een jaar geleden dat ik liefheb

Ja, ongelovige, het hoofd van de Tataren

Hij scheldt me uit, maar ik volhard.

Ah, beste meneer, de kersttijd komt eraan,

En ze zal niet meer van mij zijn

De rijken kozen ja hatelijk,

Ze ziet geen gelukkige dagen.

De koetsier viel stil en een riem zweep

Verscholen in de riem met naaktheid,

Familieleden, stop, rusteloos, -

Hij zei dat hij verdrietig zuchtte.

Hier komt de posttrojka

Langs Moeder Wolga in de winter,

De koetsier, droevig zingend,

Schudt zijn wilde hoofd.

De koetsier, droevig zingend,

Schudt zijn wilde hoofd.