Ленинград мой - Вадим Козин

Где б я ни был заброшен войною,

Среди черных и дымных полей,

Все мне чудится сад под луною

И на взморье гудки кораблей.

Припев:

Там под вечер тихо плещет

Невская волна.

Ленинград мой, милый брат мой,

Родина моя!

Все, что ты мне, прощаясь, шептала,

Стало сердцу навеки родным.

Только белая ночь трепетала

Над Литейным мостом кружевным.

Припев.

Знаю, знаю, гремит канонада

Там, где мы проходили с тобой.

Под разрывы немецких снарядов

Наша молодость вышла на бой.

Но не страшны и смерть и блокада,

И пройдет, словно песенка, вновь

По вечерним садам Ленинграда

Нерушимая наша любовь.

Припев.

Waar ik ook door de oorlog in de steek ben gelaten,

Tussen de zwarte en rokerige velden,

Alles lijkt mij een tuin onder de maan

En aan de kust de hoorns van schepen.

Refrein:

Daar 's avonds rustig spatten

Neva zwaaien.

Mijn Leningrad, mijn lieve broer,

Mijn vaderland!

Alles wat je me fluisterde, afscheid nemend,

Het is voor altijd dierbaar geworden aan het hart.

Alleen de witte nacht beefde

Boven de Gieterijbrug met kant.

Refrein.

Ik weet het, ik weet het, de kanonnade dondert

Waar we met je heen gingen.

Onder de explosies van Duitse granaten

Onze jeugd ging ten strijde.

Maar dood en blokkade zijn niet verschrikkelijk,

En het zal weer voorbij gaan als een lied

Door de avondtuinen van Leningrad

Onze onbreekbare liefde.

Refrein.