Jak dlouho ještě budem zrát - Václav Neckář, Bacily, Michal Horacek

Už je to hodně dávno,

co vyhnali nás z ráje,

s plamenným mečem za vrata

— «Jděte a zrajte, pláňata!»

A tak tu tedy zrajem.

Říkáme od té doby:

«My dozrajeme časem,

skryjeme rány jizvami.

— Vždyť nejhorší je za námi!»

Kdo ale přitom ptá se:

«Jak dlouho budem říkat 'kdyby',

a potom dělat stejné chyby,

jak předtím nejmíň tisíckrát?»

«Jak dlouho budem kalit vodu,

jak rybám, tak i svému rodu?»

«Jak dlouho ještě budem zrát?»

Míváme občas dojem,

že už se sotva leknem,

že máme jistou zkušenost

a dobře víme, kdy říct «Dost!»

Tak kdy to tedy řeknem?

Jak dlouho budem shánět zbraně

a maskovací sítě na ně?

— Vždyť hloupost nelze maskovat!

Jak dlouho budou vojska v sedle,

než pochopíme, jak jsou vedle?!?

Jak dlouho ještě budem zrát?

Jsme plody jedné Země,

jen jediného 'Stromu'!

Kdy asi všichni poznáme,

že jiný 'Strom' tu nemáme?

Kdy dozrajeme k tomu?

Je psáno v jedné moudré 'Báji',

že všichni už jsme dávno v Ráji.

Proč toužit někam do nebe?

My budem zrát jak v lánech zlato,

až jednou ráno přijdem na to,

jak vyzrát sami na sebe.

Jak vyzrát SAMI NA SEBE!

Het is lang geleden,

wat ons uit het paradijs dreef,

met een vlammend zwaard achter de poort

- "Ga volwassen worden, vlaktes!"

En zo word ik hier volwassen.

Sindsdien zeggen we:

«We zullen met de tijd rijpen,

we verbergen de wonden met littekens.

"Het ergste is voorbij!"

Maar wie vraagt:

«Hoe lang zal ik zeggen 'als',

en dan dezelfde fouten maken,

hoe minstens duizend keer eerder? »

«Hoe lang zal ik het water harden,

zowel vissen als hun geslacht? »

"Hoe lang zal ik nog rijpen?"

We krijgen soms de indruk

dat ik nauwelijks bang ben

dat we enige ervaring hebben

en we weten goed wanneer we moeten zeggen "Genoeg!"

Dus wanneer zeg ik dat?

Hoe lang zal ik naar wapens zoeken?

en camouflagenetten erop?

- Domheid kan niet worden gemaskeerd!

Hoe lang zullen de troepen in het zadel zitten,

voordat we begrijpen hoe ze de volgende zijn?!?

Hoe lang zullen we nog rijpen?

Wij zijn de vruchten van één aarde,

slechts één 'boom'!

Wanneer weten we het allemaal?

dat we hier niet nog een 'Boom' hebben?

Wanneer zijn we volwassen?

Het is geschreven in één wijs 'Mythen',

dat we allemaal lang geleden in het paradijs zijn.

Waarom verlangen naar de hemel?

We zullen rijpen als goud in de velden,

wanneer ik er op een ochtend achter kom

hoe je voor jezelf volwassen kunt worden.

Hoe volwassen worden op JEZELF!