Mýdlový princ (Needles And Pins) - Václav Neckář

Já potkal ji sám, jak jsem si přál,

a šel jsem přímo k ní a pak dál,

mě ztuhnul obličej,

že těžko mohla číst mi z něj:

Mám tě nejraděj!

A pak tam byl on, mýdlový princ,

A ptal se jak se má a dvojka jsem byl já.

Ou, on zná asi kód, co dívkám říct,

sako podle mód, on má jich víc

a tvář jak půlměsíc hladce holenou,

je pevný v kolenou a jde mu jako nic

lov koček čili Míc, a přitom už je strýc,

tak tohle je on, — ten hladký mýdlový princ,

fešák, fešák … Mám na něj vztek,

to pro tu holku svou, moc úžasnou,

ta jeho hvězda musí pohasnout.

Až zase potkám ji sám, — jak jsem si přál,

a půjdu přímo k ní, a ne dál,

a zjasním obličej, aby mohla číst mi z něj:

Mám tě nejraděj!

Tak ať jde svou cestou

mýdlový princ tvůj, pojď se mnou a buď má,

ať jednička jsem já a ne ten

Ik ontmoette haar alleen, zoals ik wilde,

en ik ging regelrecht naar haar toe en toen verder,

mijn gezicht verstijfde

dat ze me er nauwelijks uit kon lezen:

Ik hou het meest van jou!

En toen was hij daar, de zeepprins,

En hij vroeg hoe het was en de twee die ik was.

Oh, hij kent waarschijnlijk de code van wat hij de meisjes moet vertellen,

jas volgens de mode, hij heeft meer

en het gezicht geschoren als een halve maan,

hij is stevig op zijn knieën en loopt als niets

kattenjacht of Míc, en tegelijkertijd is hij al een oom,

dus dit is hem, - de gladde zeepprins,

knap, knap... ik ben boos op hem,

het is voor je meisje, heel verbazingwekkend,

zijn ster moet vervagen.

Als ik haar weer ontmoet, - zoals ik wilde,

en ik ga rechtstreeks naar haar toe, en niet verder,

en ik zal mijn gezicht opfleuren zodat ze me kan voorlezen:

Ik hou het meest van jou!

Dus laat hem zijn eigen gang gaan

je zeepprins, kom met me mee en wees de mijne,

laat mij er een zijn en niet hij