Экспонат - uxknow

Если глаза повзрослели

Значит меня невозможно спасти

Все мы здесь ищем свой берег

Ищем свой берег всему вопреки

Душит общественный транспорт

Люди, их серость и наглость

Не прикасайся, я — кактус

Знаю, что всем вам не нравлюсь

Не могу, я больше не могу

Мне нужны серотониновые ванны

В темноту, шагаем в темноту

Если я ушёл, то не вернусь обратно

Держи меня в руках

Я — главный экспонат

В коллекции безумств, в коллекции безумств

В эпоху пропаганд

Мы все — один товар,

Но я оставлю, я оставлю их без чувств

Держи меня в руках

Я — главный экспонат

В коллекции безумств, в коллекции безумств

В эпоху пропаганд

Мы все — один товар,

Но я оставлю, я оставлю их без чувств

На стыке, на грани, тону в гранёном стакане

Для вас я неприкасаем, неприкасаем

Среди тысячи зданий ищи меня в публичном доме и актовом зале

Мой воротник накрахмален

Закинув ногу на ногу, смотрю в глаза

И без устали болтаем на латыни

Сладкая будто патока

Эта гаргона говорит, что моя наполовину

Шагреневая кожа, мягкие стены

Я тот редкий вид вашей эко-системы

Разбитое сердце вплоть до молекул

Я буду твоим кубиком лего

Днем улицы бесчеловечны, а

Ночью безлюдны

И я бегу по ним, и я бегу по ним

Ведь я лучшая начинка для твоей проститутки

Что хочет экзотики, хочет любви

Не могу, я больше не могу

Мне нужны серотониновые ванны

В темноту, шагаем в темноту

Если я ушёл, то не вернусь обратно

Держи меня в руках

Я — главный экспонат

В коллекции безумств, в коллекции безумств

В эпоху пропаганд

Мы все — один товар,

Но я оставлю, я оставлю их без чувств

Держи меня в руках

Я — главный экспонат

В коллекции безумств, в коллекции безумств

В эпоху пропаганд

Мы все — один товар,

Но я оставлю, я оставлю их без чувств

Als de ogen volwassen zijn geworden

Dus ik kan niet worden gered

We zijn allemaal hier op zoek naar onze kust

We zijn ondanks alles op zoek naar onze kust

Verstikkend openbaar vervoer

Mensen, hun saaiheid en onbeschaamdheid

Niet aanraken, ik ben een cactus

Ik weet dat jullie me allemaal niet mogen

Ik kan niet, ik kan niet meer

Ik heb serotoninebaden nodig

De duisternis in, we lopen de duisternis in

Als ik wegging, kom ik niet meer terug

Hou me in je armen

Ik ben de hoofdtentoonstelling

In de verzameling dwaasheden, in de verzameling dwaasheden

In het tijdperk van propaganda

We zijn allemaal één product

Maar ik zal vertrekken, ik zal ze verlaten zonder gevoelens

Hou me in je armen

Ik ben de hoofdtentoonstelling

In de verzameling dwaasheden, in de verzameling dwaasheden

In het tijdperk van propaganda

We zijn allemaal één product

Maar ik zal vertrekken, ik zal ze verlaten zonder gevoelens

Op de kruising, op de rand, verdrinkend in een gefacetteerd glas

Voor jou ben ik onaantastbaar, onaantastbaar

Zoek mij tussen duizend gebouwen in een bordeel en een aula

Mijn kraag is gesteven

Ik kruis mijn benen, ik kijk in je ogen

En we kletsen onvermoeibaar in het Latijn

Zoet als melasse

Deze gargona zegt dat de mijne half is

Shagreen leer, zachte wanden

Ik ben die zeldzame soort van je ecosysteem

Gebroken hart tot in de moleculen

Ik zal je lego zijn

Overdag zijn de straten onmenselijk, en

's Nachts verlaten

En ik ren over ze heen, en ik ren over ze heen

Ik ben tenslotte de beste vulling voor je prostituee

Wat exotisch wil, wil liefde

Ik kan niet, ik kan niet meer

Ik heb serotoninebaden nodig

De duisternis in, we lopen de duisternis in

Als ik wegging, kom ik niet meer terug

Hou me in je armen

Ik ben de hoofdtentoonstelling

In de verzameling dwaasheden, in de verzameling dwaasheden

In het tijdperk van propaganda

We zijn allemaal één product

Maar ik zal vertrekken, ik zal ze verlaten zonder gevoelens

Hou me in je armen

Ik ben de hoofdtentoonstelling

In de verzameling dwaasheden, in de verzameling dwaasheden

In het tijdperk van propaganda

We zijn allemaal één product

Maar ik zal vertrekken, ik zal ze verlaten zonder gevoelens