Вороньё - гнилаялирика, uxknow

В мои черные окна

Постучит своим клювом подбитый ворон

Наверное больно

Оставаться слепым, наблюдая за кладбищем

С крыши над домом

Когда рассеяный ключник

Скажет: «Мы тонем» и станет Хароном

Я вдруг вспомню про всех

Достану грааль и сниму с него пробу

Вполне неплохо

Как сказал мой добрый друг: «Знаешь, трудно быть богом»

Точнее им остаться

Так сложно дать людям свободу,

А не рабство, но я пытался

Казаться тебе лучше

Пускай тебя и не слушал

Так почему, плывя по Стиксу в объятьях парома

Я чувствую себя как дома?

Я больше не хочу быть богом для селян

Не хочу, чтобы ты трогала меня

Пеплом озадаченная змея

Кусает мою шею, позволяя сиять

Я больше не хочу быть богом для селян

Не хочу, чтобы ты трогала меня

Пеплом озадаченная змея

Кусает мою шею, позволяя сиять

Горю, чтобы осветить другим дорогу

Между моих ребер тлеет целый город

Карфаген пылает так, что видно Богу

Я не собираюсь здесь спасать кого-то

На вершине мне видно так много

Моя милая, смотри, но не трогай

Ведь люди разбудили дракона

Теперь уснут в объятьях до гроба

О мой Гулливер, нас раздавят прямо здесь

Маленькие люди хотят зрелища и хлеб

Что там в рукаве?

Я не отвечу грубо ведь

Покажи мне свои планы на мой день

В новой пустоте, снова груз на мне

Маленькие люди хотят зрелища и хлеб

И надо мной танцует воронье, дорогая

Я не против, сожри меня живьем

Я больше не хочу быть богом для селян

Не хочу, чтобы ты трогала меня

Пеплом озадаченная змея

Кусает мою шею, позволяя сиять

Я больше не хочу быть богом для селян

Не хочу, чтобы ты трогала меня

Пеплом озадаченная змея

Кусает мою шею, позволяя сиять

Я больше не хочу быть богом для селян

Не хочу, чтобы ты трогала меня

Пеплом озадаченная змея

Кусает мою шею, позволяя сиять

Я больше не хочу быть богом для селян

Не хочу, чтобы ты трогала меня

Пеплом озадаченная змея

Кусает мою шею, позволяя сиять

In mijn zwarte ramen

Een neergehaalde raaf zal kloppen met zijn snavel

Waarschijnlijk pijn

Blind blijven kijken naar het kerkhof

Vanaf het dak boven het huis

Wanneer de verspreide sleutelbewaarder

Hij zal zeggen: "We verdrinken" en wordt Charon

Ik herinner me ineens iedereen

Ik zal de graal pakken en er een monster van nemen

Redelijk goed

Zoals mijn goede vriend zei: "Weet je, het is moeilijk om een ​​god te zijn"

Meer precies, ze moeten blijven

Het is zo moeilijk om mensen vrijheid te geven

Geen slavernij, maar ik heb het geprobeerd

Je lijkt beter

Laat je niet luisteren

Dus waarom, drijvend op de Styx in de armen van een veerboot

Ik voel me thuis?

Ik wil geen god meer zijn voor de dorpelingen

Ik wil niet dat je me aanraakt

As verbijsterde slang

Bijt in mijn nek, laat het schijnen

Ik wil geen god meer zijn voor de dorpelingen

Ik wil niet dat je me aanraakt

As verbijsterde slang

Bijt in mijn nek, laat het schijnen

Ik brand om de weg voor anderen te verlichten

Een hele stad smeult tussen mijn ribben

Carthago brandt zodat God kan zien

Ik ga hier niemand redden

Bovenaan kan ik zoveel zien

Mijn liefste, kijk maar raak niet aan

Mensen hebben tenslotte de draak wakker gemaakt

Nu zullen ze in slaap vallen in hun armen tot aan het graf

Oh mijn Gulliver, we zullen hier verpletterd worden

Kleine mensen willen circussen en brood

Wat zit er in de hoes?

Ik zal niet grof antwoorden

Laat me je plannen voor mijn dag zien

In een nieuwe leegte, opnieuw is de last op mij

Kleine mensen willen circussen en brood

En een kraai danst boven mij, schat

Ik vind het niet erg, eet me levend op

Ik wil geen god meer zijn voor de dorpelingen

Ik wil niet dat je me aanraakt

As verbijsterde slang

Bijt in mijn nek, laat het schijnen

Ik wil geen god meer zijn voor de dorpelingen

Ik wil niet dat je me aanraakt

As verbijsterde slang

Bijt in mijn nek, laat het schijnen

Ik wil geen god meer zijn voor de dorpelingen

Ik wil niet dat je me aanraakt

As verbijsterde slang

Bijt in mijn nek, laat het schijnen

Ik wil geen god meer zijn voor de dorpelingen

Ik wil niet dat je me aanraakt

As verbijsterde slang

Bijt in mijn nek, laat het schijnen