Лишняя деталь - Урфин Джюс

В тесном коконе лежу,

Датчик в нос,

Трубка в рот.

Через трубки ем и пью

И наоборот…

На экранах всё мерцает.

Всё живет и дышит без меня.

Трудно осознать: зачем нужен здесь я?

По внутренней связи разносится голос:

— Слушаю вас, командир!

— Это центральный полетный компьютер?

— Да, это я, командир.

— Могу ли я взять на себя управленье?

— Это запрещено!

— В чем же причина скажи мне, машина?

— Ты подвержен ошибкам, ты слаб.

— Я не согласен с таким положеньем…

— Желаешь играть ты главную роль?

— Я только аппендикс — ненужный придаток…

— …Системе над которой потерял ты контроль!

Трудно осознать: зачем нужен здесь я?

Ik lig in een dichte cocon,

neus sensor,

Buis in mond.

Ik eet en drink door buizen

En vice versa…

Alles flikkert op de schermen.

Alles leeft en ademt zonder mij.

Het is moeilijk te realiseren: waarom ben ik hier nodig?

Via de intercom klinkt een stem:

- Ik luister, commandant!

— Is dit de centrale vluchtcomputer?

“Ja, ik ben het, commandant.

- Mag ik de controle overnemen?

- Het is verboden!

- Wat is de reden, vertel eens, machine?

- Je bent vatbaar voor fouten, je bent zwak.

- Ik ben het niet eens met dit standpunt ...

- Wil jij de hoofdrol spelen?

- Ik ben slechts een appendix - een onnodig aanhangsel ...

— ... Het systeem waarover je de controle verloor!

Het is moeilijk te realiseren: waarom ben ik hier nodig?