Open (Home) - Until The Ribbon Breaks

Do you ever wonder how many times you’ve driven down this street?

To dip into the past, into my life

The only thing I really possess

Or that anyone possesses, if I may speak universally

This bit of time travel takes only 40 minutes on the train

First through the meadow lands

Amidst the refineries, beautiful fields of light brown stalks waver like

something out of Kansas

I climb the stairs to the train station which, like an old brass statue,

has turned green-blue from time and water

The neighbourhood was quiet

We went into the house

Then I got into my old bed and I slept well

I dreamt that I was home

Vraag je je ooit af hoe vaak je door deze straat bent gereden?

Om in het verleden te duiken, in mijn leven

Het enige dat ik echt bezit

Of die iemand bezit, als ik algemeen mag spreken

Dit stukje tijdreizen duurt slechts 40 minuten met de trein

Eerst door de weilanden

Temidden van de raffinaderijen wankelen prachtige velden met lichtbruine stengels als

iets uit Kansas

Ik beklim de trap naar het treinstation dat, als een oud koperen beeld,

is groenblauw geworden van tijd en water

De buurt was rustig

We gingen het huis in

Toen stapte ik in mijn oude bed en ik sliep goed

Ik droomde dat ik thuis was