Ромео и Джульетта - Ундервуд

Жили бы мы долго

Умерли бы мы в один день

Жили бы мы долго

Наша любовь бы ходила за нами как тень

Этот день пришёл бы через день

Спали бы мы долго

Ожили бы мы в одну ночь

Спали бы мы долго,

Но золотой колокольчик решил нам помочь

Мы как принц с принцессою точь-в-точь

В городе Зеро выпал белый снег и ещё белей белые вороны

Городом Зеро что ни назови — всё ему одно, всё ему Верона

В городе Зеро детям главарей горе от ума и любовь до гроба

В городе Зеро времени в обрез.

С криком петуха мы исчезнем оба.

Пели бы мы сколько

Грело бы нас пламя свечи

Мы же с тобой только

Смотрим на небо и не называем причин

Поцелуй последний так горчит

Zouden we lang leven?

We zouden binnen één dag sterven

Zouden we lang leven?

Onze liefde zou ons volgen als een schaduw

Deze dag zou over een dag komen

We zouden lang slapen

Zouden we in één nacht tot leven komen?

We zouden lang slapen

Maar de gouden bel besloot ons te helpen

We zijn als een prins met een prinses precies hetzelfde

In de stad Zero viel er witte sneeuw en nog wittere witte kraaien

Hoe je de stad Zero ook noemt, voor hem is alles hetzelfde, voor hem is alles Verona.

In de stad Zero, de kinderen van de leiders van verdriet uit de geest en liefde tot het graf

De tijd dringt in de stad Zero.

Met de kraai van een haan zullen we allebei verdwijnen.

Hoeveel zouden we zingen?

De vlam van een kaars zou ons verwarmen

We zijn alleen bij jou

We kijken naar de lucht en noemen geen redenen

De laatste kus is zo bitter