Wendy - Ultimo

La nostra vera casa

Volavamo sopra i tetti

E la gente non capiva

Quant'è bello essere ingenui

Con lo sguardo da bambini

Io la guardavo e poi notavo

Nel suo cuore troppo solo

Wendy prestami un tuo sogno

Che io adesso non ne ho più

Se ho bisogno di sognare

Una vita in cui ci sei

Tu

Ma prendimi per mano senza il minimo timore

Questo mondo vale poco e dona solo altre paure

Per un piccolo secondo abbi solo la certezza

Che i problemi sono altrove, ora puoi anche stare senza

Io ho abbandonato la realtà, da quando ho scritto una canzone

Sono triste per la gente, che non prova più emozione

È triste dare un nome a tutti i nostri sentimenti

Io che riesco solo a dire riportatemi da Wendy

Da Wendy, na na na

Ricordo che eravamo in alto

Come un bimbo senza lacrime

Confondevo i suoi occhi

Col colore delle nuvole

E mi sento solo adesso

Che tu non ci sei più

Ma guardati un po' intorno e quando capirai che infondo

Sono tutti troppo uguali e gareggiano nel mondo

Ti prego Wendy ascolta, non finire come loro

Con il cuore sotto terra e con il sogno di un lavoro

Tanto chiediti alla fine cosa resterà davvero

Resterà solo il coraggio di chi in fondo ci ha provato

A dedicare spazio solo ai più veri sentimenti

E la notte l’ha sognato di scappare via con Wendy

Di scappare con Wendy, na na na

Ons echte thuis

We vlogen over de daken

En mensen begrepen het niet

Hoe goed is het om naïef te zijn

Met de look van kinderen

Ik keek ernaar en toen viel het me op

In zijn hart te alleen

Wendy, leen me je droom

Dat heb ik nu niet meer

Als ik moet dromen

Een leven waarin je leeft

Jij

Maar neem me bij de hand zonder de minste angst

Deze wereld is goedkoop en geeft alleen andere angsten

Even zeker weten

Dat de problemen ergens anders zijn, nu kun je ook zonder

Ik heb de realiteit verlaten sinds ik een lied heb geschreven

Ik ben verdrietig voor mensen die geen emotie meer voelen

Het is triest om al onze gevoelens te benoemen

Ik kan alleen maar zeggen breng me terug naar Wendy

Van Wendy, na na na

Ik herinner me dat we hoog waren

Als een kind zonder tranen

Ik verwarde zijn ogen

Met de kleur van de wolken

En ik voel me nu alleen

Dat je er niet meer bent

Maar kijk eens om je heen en wanneer begrijp je dat ongegrond

Ze lijken allemaal op elkaar en concurreren in de wereld

Luister Wendy, eindig niet zoals zij

Met het hart onder de grond en met de droom van een baan

Dus vraag jezelf uiteindelijk af wat er echt zal blijven

Alleen de moed van degenen die het hebben geprobeerd, zal blijven

Om alleen ruimte te wijden aan de meest ware gevoelens

En de nacht dat hij ervan droomde weg te lopen met Wendy

Om weg te rennen met Wendy, na na na