Il bambino che contava le stelle - Ultimo

Uno, due, tre

Uno, due, cento

Uno, due, tre

Uno, due, cento

Non mi piace parlare

Ma mi piace sentire

Non mi piace studiare

Ma mi piace sapere

Non mi piace l’altezza

Eppure amo volare

Ho le tasche bucate

E i sogni sono caduti qui, qui, qui

Ho sperato tanto di ottenere ciò che voglio

Voglio avere tutto ma non voglio tutti addosso

E scusa se ti parlo e sto mostrandoti le spalle

Ma non resisto e anche stanotte spero di vederle

Mi presento, sono io il bambino che contava le stelle

Uno, due, tre

Uno, due, cento

Non ho voglia di amare

Però vivo col cuore

Sento freddo d’estate

Sono fuoco nel mare

Non mi piace chi guarda

Ma non vole vedere

Che un sorriso ha la carta

Che sconfigge il potere

Ero in una strada e c’era un albero gigante

Li che mi fermavo per volare con la mente

Non avevo spazio dentro al cuore della gente

Vita che stringevo e lei stringeva le mie scelte

Se negli occhi ho luce è perché luce ho sulla pelle

Quella luce che guardavo su quando contavo le mie stelle

Uno, due, tre

Uno, due, cento

Een twee drie

Een, twee, honderd

Een twee drie

Een, twee, honderd

Ik hou niet van praten

Maar ik hoor graag

Ik hou niet van studeren

Maar ik vind het leuk om te weten

Ik hou niet van hoogte

Toch vlieg ik graag

Mijn zakken zijn doorboord

En de dromen zijn gevallen hier, hier, hier

Ik heb zo veel gehoopt om te krijgen wat ik wil

Ik wil alles hebben, maar ik wil niet iedereen aan hebben

En sorry als ik met je praat en ik mijn rug laat zien

Maar ik kan het niet laten en ik hoop ze vanavond weer te zien

Laat me me even voorstellen, ik ben het kind dat de sterren telde

Een twee drie

Een, twee, honderd

Ik wil niet liefhebben

Maar ik leef met het hart

Ik heb het koud in de zomer

Ik ben vuur in de zee

Ik vind het niet leuk wie er kijkt

Maar hij wil niet zien

Wat een lachpapier heeft

Dat verslaat de macht

Ik was in een straat en er was een gigantische boom

Daar stopte ik om te vliegen met mijn geest

Ik had geen ruimte in de harten van mensen

Het leven dat ik vasthield en zij hield mijn keuzes vast

Als ik licht in mijn ogen heb, is dat omdat ik licht op mijn huid heb

Dat licht keek ik op toen ik mijn sterren telde

Een twee drie

Een, twee, honderd