Isolamento - Ultimo

Tu, guardi il cielo naso in su

Io per terra non sogno più

E ti vorrei al centro

Quando lamento uno svenimento

Tu, ti ribelli sempre più

Io che accendo la tv

E mi immagino mentre mastico

Un dubbio più elastico

Tu non lo sai che io dentro

Mi sento come se in isolamento

Vedessi cento persone di getto

È la mia vita che sembra un lento

Che ballo senza un tempo

Io mi sento cosi

Tu non lo sai, ma di notte noi ci vediamo

In mezzo a corti respiri sul mio divano

Che cazzo, vedi, ci sono già ricascato

Che provo a dirtelo senza essere impacciato

Tu mi mandi in orbita con la tua guancia morbida

Ed io sono un ipocrita che ama gira' in incognito

Tu me lo dicevi che un giorno l’avrei scoperto

Io sono una nuvola sola sola nel cielo aperto

Tu ti rilassi al mare blu

Io nel temporale, giù

Trai palazzi grigi

Quando esci, stringi i nostri litigi

Tu non lo sai che io dentro

Mi sento come se in isolamento

Vedessi cento persone di getto

È la mia vita che sembra un lento

Che ballo senza un tempo

Tu mi disegni

Sei una pittrice, io sono la tela

Tu me lo insegni

Ciò che non si dice di notte si gela

Tu coi tuoi cerchi

Con i tuoi sesti sensi

Tu che esci appena ti perdi

Però ti prego

Ti prego, prego, prego, prego, dimmelo adesso

Se no mi gelo, gelo, gelo, odio 'sto freddo, confesso

Il cielo è nero, nero, nero, sembra un mancato riflesso

Vedo, vedo, vedo le tue gambe sul petto Io mi sento cosi

Tu non lo sai, ma di notte noi ci vediamo

In mezzo a corti respiri sul mio divano

Che cazzo, vedi, ci sono già ricascato

Che provo a dirtelo senza essere impacciato

Tu mi mandi in orbita con la tua guancia morbida

Ed io sono un ipocrita che ama gira' in incognito

Tu me lo dicevi che un giorno l’avrei scoperto

Io sono una nuvola sola sola nel mio universo

Jij, kijk naar de lucht, neus omhoog

Ik droom niet meer op de grond

En ik wil jou graag in het midden

Als ik klaag over flauwvallen

Jij, jij komt steeds meer in opstand

Ik zet de tv aan

En ik stel me voor dat ik aan het kauwen ben

Een meer elastische twijfel

Je weet niet dat ik binnen ben

Ik heb het gevoel dat ik in een isolement zit

Ik zag meteen honderd mensen

Het is mijn leven dat traag lijkt

Wat een tijdloze dans

zo voel ik mij

Je weet het niet, maar we zien elkaar 's nachts

Midden in de adem op mijn bank

Wat de fuck, zie je, ik ben er al voor gevallen

Dat probeer ik je te vertellen zonder je te schamen

Je stuurt me de ruimte in met je zachte wang

En ik ben een hypocriet die graag undercover gaat

Je vertelde me dat ik er op een dag achter zou komen

Ik ben een enkele wolk in de open lucht

Je ontspant aan de blauwe zee

Ik in de storm, naar beneden

Tussen grijze gebouwen

Als je uitgaat, verscherp je onze gevechten

Je weet niet dat ik binnen ben

Ik heb het gevoel dat ik in een isolement zit

Ik zag meteen honderd mensen

Het is mijn leven dat traag lijkt

Wat een tijdloze dans

Jij tekent mij

Jij bent een schilder, ik ben het canvas

Je leert mij

Wat 's nachts niet wordt gezegd, bevriest

Jij met je kringen

Met je zesde zintuigen

Jij die naar buiten gaat zodra je verdwaalt

Maar alsjeblieft

Alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft, vertel het me nu

Zo niet, dan bevries ik, bevries, bevries, ik haat deze kou, ik beken

De lucht is zwart, zwart, zwart, het lijkt op een gemiste reflectie

Ik zie, ik zie, ik zie je benen op je borst Ik voel me zo

Je weet het niet, maar we zien elkaar 's nachts

Midden in de adem op mijn bank

Wat de fuck, zie je, ik ben er al voor gevallen

Dat probeer ik je te vertellen zonder je te schamen

Je stuurt me de ruimte in met je zachte wang

En ik ben een hypocriet die graag undercover gaat

Je vertelde me dat ik er op een dag achter zou komen

Ik ben een enkele wolk in mijn universum