Giusy - Ultimo

Giusy ha visto tante cose per i pochi anni che ha

E' una vita che non riesce a avvicinarsi alla realtà

Giusy ha spento ogni passione e la gente ha spento lei

E si ricorda quando un tempo era più bello stare qua

Giusy poi si guarda dentro, quale strada prenderà

Se quella di suo padre o quella che sognava già

Giusy prova a non sentirli, non restare ferma mai

E se la vita si ribella tu ribellati con lei

Giusy senti questo vento, tu lasciati portare

Giusy sai che sei diversa ed è per questo che sai amare

E ogni cosa sembra grande, tu lasciali parlare

E ricorda è dal dolore che si può ricominciare

Giusy guarda la partita senza giocarla mai

Che mischiarsi con la gente è il sogno di chi non ha idee

Giusy guarda fuori il mondo dalla sua finestra calda

E' sempre amara e insoddisfatta e qui la gente non l’ascolta

Giusy aspetta nel suo letto con la polvere che sa

E si rinchiude in una stanza così vuota di realtà

Giusy senti questo vento, tu lasciati portare

Giusy sai che sei diversa ed è per questo che sai amare

E ogni cosa sembra grande, tu lasciali parlare

E ricorda è dal dolore che si può ricominciare

Giusy heeft veel dingen gezien in de paar jaar die ze heeft

Het is een leven dat niet in de buurt komt van de werkelijkheid

Giusy heeft alle passie uitgedoofd en mensen hebben haar uitgedoofd

En hij herinnert zich de tijd dat het weer zo mooi was om hier te zijn

Giusy kijkt dan naar binnen, welk pad hij zal nemen

Of dat nu van zijn vader is of van degene waar hij al van droomde

Giusy probeert ze niet te horen, blijf nooit stil

En als het leven in opstand komt, rebelleer je ermee

Giusy voel deze wind, laat je meevoeren

Giusy, je weet dat je anders bent en daarom weet je hoe je moet liefhebben

En alles ziet er geweldig uit, je laat ze praten

En onthoud dat het van pijn is dat je opnieuw kunt beginnen

Giusy kijkt naar het spel zonder het ooit te spelen

Dat mengen met mensen de droom is van degenen die geen ideeën hebben

Giusy kijkt vanuit haar warme raam naar de wereld

Ze is altijd verbitterd en ontevreden en hier wordt niet naar haar geluisterd

Giusy wacht in haar bed met het stof dat ze kent

En hij sluit zichzelf op in een kamer die zo leeg is van de realiteit

Giusy voel deze wind, laat je meevoeren

Giusy, je weet dat je anders bent en daarom weet je hoe je moet liefhebben

En alles ziet er geweldig uit, je laat ze praten

En onthoud dat het van pijn is dat je opnieuw kunt beginnen