Farfalla bianca - Ultimo

C'è una farfalla bianca che prova a nuotare

Ha l’aria di chi sa che il mondo mente

Vorrei darle di più di quel che posso dare

Vorrei farle sentire di più di quel che sente

Si posa una farfalla sulla spalla

Oggi mi siedo e resto ad ascoltarla

Poi dice che non è più tempo di parlare

Che poi domani ha un’altra vita da incontrare

Dice ti prego mi porti al mare

Avrei bisogno di capire

Se è giusto vivere quel che rimane

E io ti porterei

Io ti porterei

In un posto dentro

In un posto dentro

E io ti porterei

Io ti porterei

In un posto dentro

In quel posto dentro me

Si posa una farfalla sulla spalla ed io

Non posso darle altro se non un addio

Che il suo destino è fragile come la forza

Ma dice che oggi vola ed è li la ricchezza

Rinchiude in un minuto vent’anni di cose

Il tempo in fondo è quello che noi gli affidiamo

Di quelle ali tra cent’anni chissà che rimane

Mi dice «lascio ai bimbi il sogno di volare»

Ma ora ti prego mi porti al mare

Qualsiasi posto purché sia altrove

Dove non servono più le parole

E io ti porterei

Io ti porterei

In un posto dentro

In un posto dentro

E io ti porterei

Io ti porterei

In un posto dentro

In quel posto dentro me

Er is een witte vlinder die probeert te zwemmen

Het heeft de uitstraling van iemand die weet dat de wereld liegt

Ik zou je meer willen geven dan ik kan geven

Ik zou haar meer willen laten voelen dan ze voelt

Een vlinder landt op zijn schouder

Vandaag ga ik zitten en blijf om ernaar te luisteren

Dan zegt hij dat het geen tijd meer is om te praten

Wie heeft er dan een ander leven om morgen te ontmoeten

Zegt neem me alsjeblieft mee naar de zee

ik moet het begrijpen

Als het goed is om te leven wat overblijft?

En ik zou je meenemen

ik zou je meenemen

Op één plek binnen

Op één plek binnen

En ik zou je meenemen

ik zou je meenemen

Op één plek binnen

Op die plek in mij

Een vlinder landt op de schouder en mij

Ik kan haar niets anders geven dan een afscheid

Dat zijn lot net zo broos is als kracht

Maar hij zegt dat vandaag vliegt en rijkdom is er

Het bevat twintig jaar aan dingen in een minuut

Tijd is immers wat we eraan toevertrouwen

Wie weet wat er over honderd jaar van die vleugels overblijft

Hij vertelt me: "Ik laat de droom van vliegen over aan de kinderen"

Maar neem me nu alsjeblieft mee naar de zee

Elke plaats, zolang het maar ergens anders is

Waar woorden niet langer nodig zijn

En ik zou je meenemen

ik zou je meenemen

Op één plek binnen

Op één plek binnen

En ik zou je meenemen

ik zou je meenemen

Op één plek binnen

Op die plek in mij