Stýrisvølurin - Týr

Teir hildu um stýrisvøl tá ódnin legði á

«Legg upp í lotið,» rópti ein og samdir teir

Hála á stýrisvøl, men alt til fánýtis

Leiðin er løgd, í gróti er høgd

Og eru vit nøgd tá søgnin er søgd

Og skriður tín knørrur fram tað sama hvat tú vilt

Teir bardust um stýrisvøl men einki róður til

Og enn vit halda stýrisvøl eins og vit

Halda vit eru fræls, trælborin óspurd so

Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll

Í oyðini høll, um fjarbláu fjøll

Tiltuskað av landnyrðings ódn, og vindurin

Leikar í Miðgarði mól

Til Ásgarðs har Askurin stóð, sum træðrirnir

Lívsins í lotinum har blaktraðu tá

Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll

Í oyðini høll, um fjarbláu fjøll

Og fløtur, vitandi hvat mál vit megna livandi

Og feigdin dregur liðandi, vit vála henni

Tigandi á ting

Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll

Í oyðini høll, um fjarbláu fjøll

Væl vitandi langnunnar leið, men gott er

Tað treystið at val er í vón

Óteljandi leiðirnar tær, men ilt er tað

Treystið at valið er gjørt, leiðin bert ein

Leiðin er løgd, í gróti er høgd

Og eru vit nøgd tá søgnin er søgd

Ze hielden het stuur vast toen de storm toesloeg

'Zet de boel op,' riep een van hen samen

Slip op het stuur, maar het mocht niet baten

Het pad is laag, in de grot is hoog

En we zijn tevreden als het verhaal verteld wordt

En kruip je knieën naar voren, wat je ook wilt

Ze vochten om het stuur, maar geen roeispanen

En we houden nog steeds een stuur als een wit

We denken dat we dwazen zijn, slaven ongetwijfeld dus

We weten allemaal veel over begraafplaatsen

In de wildernis, rond de verre blauwe bergen

Tiltuskat av landnyrðings ódn, and the wind

Speelt in Miðgarðir mole

Voor sgard stond Askurin, net als de bomen

Het leven op de kavel heeft een fladderende teen

We weten allemaal veel over begraafplaatsen

In de wildernis, rond de verre blauwe bergen

En snel, wetende wat belangrijk is, kunnen we leven

En de lafheid trekt aan het gewricht, het gevoel vult het

Tigadi op ting

We weten allemaal veel over begraafplaatsen

In de wildernis, rond de verre blauwe bergen

Helaas, ik weet de lange weg, maar het is goed

Vertrouw erop dat er een keuze wacht

Talloze manieren duidelijk, maar het is slecht

Vertrouw erop dat de keuze is gemaakt, de weg is duidelijk

Het pad is laag, in de grot is hoog

En we zijn tevreden als het verhaal verteld wordt