Mare - Tulus

lldrømt og angstfylt sovende

I tanker om varg fra skovene

Kulde, klamt i fuktig bedd

Illdrømt i angst og tunge pledd.

Hun presser seg inn gjennom revner i veden,

et pust gjennom trekkfull vegg.

På huk over hjertet ditt frigir hun vreden

og tvinger seg på deg som illsint klegg.

Hun sender deg lukt inn i maredrøm

Hun gir deg en fossende redselstrøm

Din streven og fekten ved Hennes visitt

hjelper deg lite mot Marens ritt.

Hun rir deg til tårer og kaldsvette pust

Hun strammer sitt klamme tak.

Du puster i Maredrøm grønnirr og rust

og ønsker deg oppvakt og vak.

Det rister og banker, du ønsker deg våken,

ønsker deg vekk fra den kvelende tåken.

Når du rives fra drømmen, omtåket, øren,

er Maren forsvunnet som varme ut døren.

lldrommet en angstige slaper

In gedachten aan wolven uit de bossen

Koud, klam in vochtig bed

Gedroomd in angst en zware dekens.

Ze duwt zichzelf naar binnen door kieren in het hout,

een adem door tochtige muur.

Gehurkt over je hart, laat ze de woede los

en dringt zich aan je op als een boze klegg.

Ze stuurt je geuren in nachtmerries

Ze geeft je een stromende stroom van angst

Jouw streven en effect bij Haar bezoek

helpt je weinig tegen de ritten van Maren.

Ze berijdt je tot tranen en koude, zweterige adem

Ze trekt haar klamme dak strak.

Je ademt Maredrøm greenworm en roest in

en wens je wakker en wakker.

Het schudt en klopt, je wilt wakker zijn,

wil je weg van de verstikkende mist.

Wanneer je wordt verscheurd uit de droom, de mist, het oor,

Maren is als warmte de deur uit verdwenen.