Grav - Tulus

Morke skyer over flombelyst kirke,

regn faller blott i nyspadd jord.

Prest og slekt og venner er borte.

De er sagt og bedt, de siste ord.

I stillhet — ingen sorgetaler,

— ingen minnestund.

Bare jord og blomsterkranser,

— regntung kirkelund.

Regntungt tak over nyspadd grav,

vute spor mellom minnestener.

Vann drypper fra roseblad,

fra blomsterkranser og bjorkegrener.

Roser pu kranser boyes i morke,

under regn hviler stillhet og fred.

Etter avdodes eget onske

har bisetteksen funnet sted

i stillhet

Donkere wolken boven de verlichte kerk,

regen valt alleen in vers geschepte grond.

Priester en familieleden en vrienden zijn weg.

Ze worden gezegd en gebeden, de laatste woorden.

In stilte - geen rouwtoespraken,

- geen herdenkingsdienst.

Alleen aarde en bloemenkransen,

- regntung kirkelund.

Regen-zwaar dak boven vers geschept graf,

vute sporen tussen gedenkstenen.

Water druipt van rozenblaadjes,

van bloemenkransen en berkentakken.

Rozen pu kransen boyes in het donker,

onder regen rust stilte en vrede.

Na de eigen wens te vermijden

de bisette-tekst heeft plaatsgevonden

in stilte