Vertigo - Trophy Scars

Chocolate and sweet cream and heaven above

To secretive motives and bags filled with blood

I came too far just to say I gave up

I fell asleep to spite the cruel sun

I broke your spell when I called your dark bluff

Flesh-covered ceilings and blankets of dust

I pulled out a razor to fork my soft tongue

Your hands on your heart can’t save you from love

Is it truth baby that we’ve been starving for?

Is it life in forever?

I guess we always wanted more

We’ve been aiming for the bed but I’ll settle for the floor

I can never be your hero but I’ll always hold the door

Hands, hands, crippled little hands

Pointing up to heaven and shouting our demands

Hands, hands, crippled little hands

Gesture one more spell…

And stay forever, forever and ever

Forever impossible

Stay here forever, ever, and ever, happy forever, always together,

forever and ever

Love me impossible

Stay here forever, ever and ever

Happy forever

Chocolade en zoete room en de hemel erboven?

Naar geheime motieven en zakken vol bloed

Ik kwam te ver om alleen maar te zeggen dat ik het opgaf

Ik viel in slaap ondanks de wrede zon

Ik heb je betovering verbroken toen ik je duistere bluf noemde

Met vlees bedekte plafonds en stofdekens

Ik haalde een scheermes tevoorschijn om mijn zachte tong te vorken

Je handen op je hart kunnen je niet redden van liefde

Is het de waarheid schat waar we honger naar hebben gehad?

Is het leven voor altijd?

Ik denk dat we altijd al meer wilden

We mikken op het bed, maar ik neem genoegen met de vloer

Ik kan nooit je held zijn, maar ik zal altijd de deur openhouden

Handen, handen, kreupele kleine handen

Wijzen naar de hemel en schreeuwen onze eisen

Handen, handen, kreupele kleine handen

Gebaar nog een spreuk...

En blijf voor altijd, voor altijd en altijd

Voor altijd onmogelijk

Blijf hier voor altijd, altijd en altijd, voor altijd gelukkig, altijd samen,

voor eeuwig en altijd

Hou van me onmogelijk

Blijf hier voor altijd, altijd en altijd

Voor altijd gelukkig