Chicago Typewriter - Trophy Scars

Sun light peers through the window of our forsaken house

You look at my face, I look at your face, you put your hand to your mouth

Are you troubled, my dear?

Are you boiling with fear?

Has your guilt-ridden

conscious caved in?

There’s no heaven or hell this house is it for us both, let the haunting

forever begin.

So I punish my liver like I walked in a caught him fucking my daughter,

he was fucking my daughter

I’m a cobweb in the corner, I’m tortured and worn out, but I’d like you to

remember me as great

(Great writer, a great lover, great artist, great…)

And so I garnish my liver with the blood of whoever and I tell you I love you

because I believe that I love you

I believe you’ll leave me a sad empty vessel, and I’ll just wander these halls

like a slow moving thought

We watch the wood floors warp in the sun patiently pacing til midnight

We watch our corpses decompose in the bleached silver ray of the moonlight

The years forget us as our bones turn to dust, she speaks only when lonely

As we accept fate, just then a family of eight moves in for a small sum of money

So now punished, I shall punish whoever inhabits this house- now a canvas,

a puppet with my hand in it

I move through the rooms like a hemorrhaged balloon

I tickle your neck with the stink of my breath

Now I garnish my hate with the torture of eight

I sell them religion because we all need religion

Now enter the priest!

He shrieks latin and sprays water

I stick to the walls

In this house I am God

In every home a ghost exists, with every moan the house admits.

Zonlicht tuurt door het raam van ons verlaten huis

Jij kijkt naar mijn gezicht, ik kijk naar jouw gezicht, jij legt je hand voor je mond

Maak je je zorgen, lieverd?

Kook je van angst?

Heeft je schuldgevoelens?

bewust ingestort?

Er is geen hemel of hel, dit huis is het voor ons allebei, laat de angstaanjagende

voor altijd beginnen.

Dus ik straf mijn lever alsof ik binnenkwam en hem betrapte terwijl hij mijn dochter neukte,

hij neukte mijn dochter

Ik ben een spinnenweb in de hoek, ik ben gemarteld en uitgeput, maar ik zou graag willen dat je

onthoud me als geweldig

(Geweldige schrijver, een grote minnaar, een geweldige artiest, een geweldige...)

En dus garneer ik mijn lever met het bloed van wie dan ook en ik zeg je dat ik van je hou

omdat ik geloof dat ik van je hou

Ik geloof dat je een triest leeg vat voor me zult achterlaten, en ik zal gewoon door deze zalen dwalen

als een langzaam bewegende gedachte

We kijken hoe de houten vloeren kromtrekken in de zon, geduldig ijsberen tot middernacht

We zien hoe onze lijken ontbinden in de gebleekte zilveren straal van het maanlicht

De jaren vergeten ons terwijl onze botten in stof veranderen, ze spreekt alleen als ze eenzaam is

Omdat we het lot accepteren, komt er op dat moment een gezin van acht inwonen voor een kleine som geld

Dus nu gestraft, ik zal iedereen straffen die dit huis bewoont - nu een canvas,

een pop met mijn hand erin

Ik beweeg door de kamers als een bloedende ballon

Ik kietel je nek met de stank van mijn adem

Nu garneer ik mijn haat met de marteling van acht

Ik verkoop ze religie omdat we allemaal religie nodig hebben

Ga nu de priester binnen!

Hij gilt latin en spuit water

Ik blijf aan de muren

In dit huis ben ik God

In elk huis bestaat een geest, bij elke kreun die het huis toegeeft.