Gutted - Trophy Scars

These are shadows swinging from the chandeliers

The husband entranced by the dark

The wife, the kids, the mirror all sick with fear

As our ghosts flip over every little cross

Then they see the angels and all their bloody deaths

Lent to burning crosses on their heads

As they run out the door we appear through the floor, ghosts forevermore

Scratching burning crosses on our heads

They think of their house

Their perfect little house

So they pay a priest to bless us out

As they board up the doors and tear up the floors

Dead forevermore, still wearing that blood-soaked filthy fucking blouse

By the cellar stairs and the birchwood chairs you can hear the creaks from the

house

Through the lilac trees, through the swamps and weeds, you can hear the screams

from their mouths

I used to think that we knew best drinking blood at church by the park

I used to say «Everyone's afraid.»

Everyone’s afraid of the dark

Clutching to their Bibles, burning holy candles

They think they got a handle on their house

But every time they go to bed my girl is standing by their heads

I watch her open her transparent mouth

She sings:

«You won’t be sleeping too long,»

«You'll pack up your things before dawn,»

«We'll burn through your sheets, as you hear us scream.»

«Scratching burning crosses on our heads.»

Then they see the angels and all their blood deaths lent to burning crosses on

their heads

As they run out the door we appear through the floor, ghosts forevermore

Scratching burning crosses on our heads

Dit zijn schaduwen die van de kroonluchters zwaaien

De echtgenoot betoverd door het donker

De vrouw, de kinderen, de spiegel, allemaal ziek van angst

Terwijl onze geesten elk kruisje omdraaien

Dan zien ze de engelen en al hun bloedige doden

Uitgeleend aan brandende kruisen op hun hoofd

Terwijl ze de deur uit rennen, verschijnen we door de vloer, spoken voor altijd

Brandende kruisen op ons hoofd krabben

Ze denken aan hun huis

Hun perfecte huisje

Dus betalen ze een priester om ons te zegenen

Terwijl ze de deuren dichtmaken en de vloeren verscheuren

Voor altijd dood, nog steeds die met bloed doordrenkte smerige blouse aan

Bij de keldertrap en de berkenhouten stoelen hoor je het gekraak van de

huis

Door de seringenbomen, door de moerassen en het onkruid, hoor je het geschreeuw

uit hun mond

Ik dacht altijd dat we het beste bloed konden drinken in de kerk bij het park

Ik zei altijd "Iedereen is bang."

Iedereen is bang in het donker

Vastgeklampt aan hun bijbel, heilige kaarsen brandend

Ze denken dat ze grip op hun huis hebben

Maar elke keer als ze naar bed gaan, staat mijn meisje bij hun hoofden

Ik zie hoe ze haar transparante mond opent

Ze zingt:

«Je zult niet te lang slapen»

«Je zult je spullen voor zonsopgang inpakken»

«We zullen je lakens doorbranden, zoals je ons hoort schreeuwen.»

"Krassende brandende kruisen op ons hoofd."

Dan zien ze de engelen en al hun bloeddoden uitgeleend aan brandende kruisen

hun hoofden

Terwijl ze de deur uit rennen, verschijnen we door de vloer, spoken voor altijd

Brandende kruisen op ons hoofd krabben