Every City, Vacant - Trophy Scars

When the family woke up next morning, they packed and left our sad house

We laughed for hours until we went silent and we knew what we did

We were happy just for an instant, we felt like we were kids

And in the moment, just for an instant, we fell in love once again.

Do you remember the billboards in cities where we used to live?

The empty promise that God wants to save us as long as God can forgive

I wonder if God wrote a book about us, could he actually forgive?

I wonder if we wrote a book about us what we’d actually forget.

But really, how I wonder…

How it used to feel in our younger bodies, in our fancy cars, marbled hotel

lobbies

On a foreign beach on our wedding day, in satin sheets, in our king sized bed

How I miss your skin, I miss your lips, your pretty hair and your curvy hips

The saddest songs, the burning sun, forget one day and then it’s gone.

Do you remember the cars in our neighborhood?

And the sidewalks in chalk?

All the children and all of their families when they closed down the block?

They’d shoot fireworks into the night sky, we’d toast with champagne

We were real once without any vanities, I want to be there again.

But really, I want to be there…

In the Whistler mountains in the powdered snow, in a club in Paris…

Drinking wine with our best friends on the Big Sur cliffs laughing in the wind

Swimming pools in the Hollywood Hills painting moments from your favorite films

Every night and every breath, the beads of sweat above your breasts

How it used to feel in our younger bodies in our fancy clothes in the plaza

lobby

St. Maarten Beach on our wedding day, in the Vatican in our king sized bed.

I want to be there.

Toen de familie de volgende ochtend wakker werd, pakten ze alles in en verlieten ze ons trieste huis

We hebben uren gelachen totdat we stil werden en we wisten wat we deden

We waren heel even gelukkig, we voelden ons alsof we kinderen waren

En op dat moment, heel even, werden we opnieuw verliefd.

Herinner je je de billboards nog in de steden waar we woonden?

De loze belofte dat God ons wil redden zolang God kan vergeven

Ik vraag me af of God een boek over ons heeft geschreven, zou hij dan echt kunnen vergeven?

Ik vraag me af of we een boek over ons zouden schrijven wat we eigenlijk zouden vergeten.

Maar echt, hoe vraag ik me af...

Hoe het vroeger voelde in onze jongere lichamen, in onze mooie auto's, in ons marmeren hotel

lobby's

Op een buitenlands strand op onze trouwdag, in satijnen lakens, in ons kingsize bed

Wat mis ik je huid, ik mis je lippen, je mooie haar en je ronde heupen

De droevigste liedjes, de brandende zon, de ene dag vergeten en dan is het weg.

Herinner je je de auto's in onze buurt nog?

En de trottoirs in krijt?

Alle kinderen en al hun families toen ze het blok sloten?

Ze zouden vuurwerk afschieten in de nachtelijke hemel, we zouden proosten met champagne

We waren ooit echt zonder enige ijdelheid, ik wil er weer zijn.

Maar echt, ik wil er zijn...

In de Whistler Mountains in de poedersneeuw, in een club in Parijs...

Wijn drinken met onze beste vrienden op de kliffen van Big Sur, lachend in de wind

Zwembaden in de Hollywood Hills Schildermomenten uit je favoriete films

Elke nacht en elke ademhaling, de zweetdruppels boven je borsten

Hoe het vroeger voelde in onze jongere lichamen in onze mooie kleren op het plein

lobby

St. Maarten Beach op onze trouwdag, in het Vaticaan in ons kingsize bed.

Ik wil daar zijn.