Crystallophobia - Trophy Scars

Crudely arranged in a spot not even Christ can claim

It’s been that way for too long to save our hairs from grey

I loved you since you were a child before we both grew our dirty mouths

«So what?»

you say.

It’s not okay — still wearing a blood-soaked filthy blouse

«For every God we claimed was good, did you think we’d be left rotting in the

woods?»

«You can blame us for the youth we had but god you loved me so goddamn bad.»

To my dismay you speak the truth but only when you want me for yourself

It’s a bitter fruit, a sympathetic pill, writhing through the salt-soaked rings

of hell

There are depths that can’t be seen: the holy mess when you can’t forgive

yourself

Egyptian flowers, some ancient war, an angel in your teeth on the ballroom floor

You run out crying towards my car as a gesture for your fear of old age

I follow your indulgent pain, I ask you do you feel so safe?

You say «Fuck your face and fuck your blame!

The only thing I claim is your

last name!»

Now I know my fear and I know my place my bank account and my Welsh last name

We are hollow

We are vacant

We are happy with death in mind

We are pregnant

We are shallow

We are fixed on a cruel dark plight

We are fixed on a broken-down, some jumbled, unfortunate lie

Ruw gerangschikt op een plek waar zelfs Christus geen aanspraak op kan maken

Het is al te lang zo om onze haren van grijs te redden

Ik hield van je sinds je een kind was voordat we allebei onze vuile mond kregen

"En dan?"

jij zegt.

Het is niet oké - nog steeds een met bloed doordrenkte vuile blouse aan

«Voor elke God waarvan we beweerden dat hij goed was, dacht je dat we zouden blijven rotten in de?

bossen?"

«Je kunt ons de schuld geven van de jeugd die we hadden, maar god, je hield zo verdomd slecht van me.»

Tot mijn ontsteltenis spreek je de waarheid, maar alleen als je me voor jezelf wilt

Het is een bittere vrucht, een sympathieke pil, kronkelend door de met zout doordrenkte ringen

van de hel

Er zijn diepten die niet kunnen worden gezien: de heilige puinhoop wanneer je niet kunt vergeven

jezelf

Egyptische bloemen, een oude oorlog, een engel tussen je tanden op de balzaalvloer

Je rent huilend naar mijn auto als een gebaar voor je angst voor ouderdom

Ik volg je toegeeflijke pijn, ik vraag je, voel je je zo veilig?

Je zegt: "Fuck je gezicht en fuck je schuld!

Het enige wat ik beweer is jouw

achternaam!"

Nu ken ik mijn angst en ken ik mijn plaats, mijn bankrekening en mijn Welshe achternaam

We zijn hol

We zijn vacant

We zijn blij met de dood in gedachten

We zijn zwanger

We zijn ondiep

We zitten vast in een wrede donkere benarde situatie

We zitten vast op een kapotte, door elkaar gegooide, ongelukkige leugen