Пивная келья - Тролль Гнёт Ель

Я устал и ухожу

Из мира полным суетой,

Где лишь иссушенная чаша

Есть одна моей судьбой,

Где остались только боль,

Непонимание и страх…

Все знайте: ордена Пресветлого Хмеля

Я теперь монах!

В моей келье разлился

Свет, миновав стекло,

И его янтарный свет

Самим солнцем вдохновлен,

Я ловлю тот дивный свет

На свое лицо…

Телу страждущему дарит он Желанное тепло!

Знаю только я один,

Как велик мой господин,

Сколько открытий и чудес

Познал я вместе с ним,

Над землею день за днем

Он меня носит на руках…

Недаром ордена Пресветлого Хмеля

Покорный я монах!

В моей келье с небес

Мана льётся мне в уста,

И упоением полна

Моя кружится голова,

Точно путнику в жару,

Дана блаженная роса,

И услышу я, закрыв глаза,

Благие голоса:

(Да яви верному рабу своему милость свою

Да напитай влагой неиссякаемую жажду его)

Ik ben moe en ik ga weg

Van een wereld vol ijdelheid,

Waar alleen een opgedroogde kom

Er is er een, mijn lot

Waar alleen pijn blijft

Onbegrip en angst...

Iedereen kent: de Orde van de Meest Lichtgevende Hop

Ik ben nu een monnik!

In mijn cel gemorst

Licht dat door het glas gaat

En zijn oranje licht

Geïnspireerd door de zon zelf

Ik vang dat wonderbaarlijke licht

Op je gezicht...

Hij geeft het lijdende lichaam de welkome warmte!

ik ken er maar één

Hoe groot is mijn heer

Hoeveel ontdekkingen en wonderen?

Ik wist het met hem

Dag na dag boven de aarde

Hij draagt ​​mij in zijn armen...

Geen wonder dat de Orde van de meest lichtgevende hop

Ik ben een onderdanige monnik!

In mijn cel vanuit de hemel

Mana stroomt in mijn mond

En vol vervoering

Ik ben duizelig

Net als een reiziger in de hitte,

Gezegende dauw wordt gegeven,

En ik zal horen, mijn ogen sluitend,

goede stemmen:

(Ja, toon uw barmhartigheid aan uw trouwe dienaar)

Ja, verzadig zijn onuitputtelijke dorst met vocht)