Strangers - Trash Boat

Pick heads off forget-me-nots — the faded light of memories

The spirit of the summerhouse it still hasn’t left me

A haze over the house we shared, a flag of permanent defeat

I’m screaming at the august sun, I know you can hear me

Over and over in my head (Over and over)

I haven’t convinced myself yet (We're not getting older)

Won’t force you down, never will, I guess I’ll just see you around

Heart beats me down, hollow now this house is a burial ground

I guess I’ll just see you around

So let the weight of your world on me

Upset was overdue, I feel empty like your bedroom

The pressure’s building, it’s caving the walls

Trace the cracks and just wait for it to swallow me whole

How stupid I’ve been to think it’d be easy

Hostile and faceless but you see right through me

Won’t force you down, never will, I guess I’ll just see you around

Heart beats me down, hollow now this house is a burial ground

I guess I’ll just see you around

I left you waiting by the train, I took shots with shaky aim

And I know it’s desperate but you and I keep circling the same drain

And it still feels the same when I’m standing in the rain

I know it’s desperate but I see you on every stranger’s face

So let the weight of your world on me

I’ll keep it off your back until you get back up on your feet

You’re always doing the same for me

Won’t force you down, never will, I guess I’ll just see you around

Haal de kop van vergeet-mij-nietjes — het vervaagde licht van herinneringen

De geest van het tuinhuis heeft me nog steeds niet verlaten

Een waas over het huis dat we deelden, een vlag van blijvende nederlaag

Ik schreeuw tegen de augustuszon, ik weet dat je me kunt horen

Steeds weer in mijn hoofd (steeds opnieuw)

Ik heb mezelf nog niet overtuigd (we worden niet ouder)

Zal je niet dwingen, zal dat ook nooit doen, ik denk dat ik je wel zal zien

Hart slaat me neer, hol nu is dit huis een begraafplaats

Ik denk dat ik je nog wel eens zal zien

Dus laat het gewicht van jouw wereld op mij rusten

Boos was te laat, ik voel me zo leeg als jouw slaapkamer

De druk neemt toe, het doet de muren instorten

Traceer de scheuren en wacht tot het me helemaal doorslikt

Hoe dom ik ben geweest om te denken dat het gemakkelijk zou zijn

Vijandig en gezichtsloos maar je kijkt dwars door me heen

Zal je niet dwingen, zal dat ook nooit doen, ik denk dat ik je wel zal zien

Hart slaat me neer, hol nu is dit huis een begraafplaats

Ik denk dat ik je nog wel eens zal zien

Ik liet je wachten bij de trein, ik nam foto's met een wankel doel

En ik weet dat het wanhopig is, maar jij en ik blijven rond dezelfde afvoer draaien

En het voelt nog steeds hetzelfde als ik in de regen sta

Ik weet dat het wanhopig is, maar ik zie je op het gezicht van elke vreemdeling

Dus laat het gewicht van jouw wereld op mij rusten

Ik hou het van je af totdat je weer opstaat

Je doet altijd hetzelfde voor mij

Zal je niet dwingen, zal dat ook nooit doen, ik denk dat ik je wel zal zien