Weatherman - Tori Amos

He is not a weatherman, but his bride lies with the land

And she will whisper to him, «I'll be dressing up in snow»

Cloaked in echo it’s almost as if only Nature knows

How to bring his wife to life and breathe her into form

«One more look

From her eyes

One more look

Can you paint her back to life?»

He knows every moor and mound, every curve of every hill

A shoulder of the mountain where they watched a thousand dawns

«One more look

From her eyes

One more look

Can you paint her back to life?»

Rising, she stirs, first it blurs a breeze that lifts

Lilac blossoms from the earth

Blending its shape to a skirt

With limbs that bend

He’s drawn toward her pirouette turn

Autumn’s peach black, winter’s velvet coat

Pink tourmaline, palette of spring

In summer she’s wrapped in Viennese green

He is not a weatherman, but his bride lies with the land

And she will whisper to him, «I'll be dressing up in snow»

Cloaked in echo it’s almost as if only Nature knows

How to paint his wife to life with every season’s tone

«One more look

From her eyes

One more look

From her eyes

One more look

From her eyes

One more look

From her eyes

One more look

From her eyes

One more look

Can you paint her back to life?»

Hij is geen weerman, maar zijn bruid ligt bij het land

En ze zal tegen hem fluisteren: «Ik zal me verkleden in de sneeuw»

Gehuld in echo is het bijna alsof alleen de natuur het weet

Hoe zijn vrouw tot leven te brengen en haar vorm te geven?

"Nog een keer kijken"

Uit haar ogen

Nog een blik

Kun je haar weer tot leven schilderen?»

Hij kent elke heide en heuvel, elke bocht van elke heuvel

Een schouder van de berg waar ze duizenden zonsopgangen zagen opkomen

"Nog een keer kijken"

Uit haar ogen

Nog een blik

Kun je haar weer tot leven schilderen?»

Ze staat op, roert zich, eerst vervaagt het een briesje dat optilt

Lila bloesems van de aarde

De vorm mengen tot een rok

Met ledematen die buigen

Hij wordt aangetrokken door haar pirouette-draai

Perzikzwart herfst, fluwelen winterjas

Roze toermalijn, palet van lente

In de zomer is ze gehuld in Weens groen

Hij is geen weerman, maar zijn bruid ligt bij het land

En ze zal tegen hem fluisteren: «Ik zal me verkleden in de sneeuw»

Gehuld in echo is het bijna alsof alleen de natuur het weet

Hoe je zijn vrouw tot leven kunt brengen met de toon van elk seizoen

"Nog een keer kijken"

Uit haar ogen

Nog een blik

Uit haar ogen

Nog een blik

Uit haar ogen

Nog een blik

Uit haar ogen

Nog een blik

Uit haar ogen

Nog een blik

Kun je haar weer tot leven schilderen?»