Breakaway - Tori Amos

No I don’t expect

You to forgive me this

Siding with the soldiers who say

We cannot win the day

A theatre of war the frame

Inner conflicts now reign

Their intent: division till

There is no side to take

You feel betrayed

I feel played

By our so called friends

Not the friends we should have made

So when the story ends

And the stage goes dark

And we both can hear

The writing on the wall

Then I beg the bard

To write another scene

Because you’re the one

Who taught me to believe

There is something more

That I need to say

I should have said it though

I should have said it though

Before yesterday

Before your breakaway

This jungle is dark

But full of diamonds

That can cut and exploit

With just a whiff of blood

«Faith in spades"in us

So what were the odds

Our hand of hearts would have to fold

To their flush of clubs

You’ve been betrayed

And I’ve been played

At least they made me exit

Through their chopper on the stage

So when the story ends

And the stage goes dark

And we all can hear

The writing on the wall

Then I beg the bard

To write another scene

Because he’s the one

Who taught me to believe

There is nothing more

That I need to say

I should have said it though

I should have said it though

Before yesterday

Before your breakaway

Nee, dat verwacht ik niet

Vergeef me dit

Kies de kant van de soldaten die zeggen:

We kunnen de dag niet winnen

Een oorlogstheater het kader

Innerlijke conflicten heersen nu

Hun bedoeling: verdeling tot

Er is geen kant om te nemen

Je voelt je verraden

Ik voel me gespeeld

Door onze zogenaamde vrienden

Niet de vrienden die we hadden moeten maken

Dus wanneer het verhaal eindigt

En het podium wordt donker

En we kunnen allebei horen

Het schrijven op de muur

Dan smeek ik de bard

Om nog een scène te schrijven

Omdat jij de ware bent

Wie heeft me geleerd te geloven?

Er is nog iets

Dat moet ik zeggen

Ik had het wel moeten zeggen

Ik had het wel moeten zeggen

Voor gisteren

Voor je ontsnapping

Deze jungle is donker

Maar vol met diamanten

Dat kan snijden en exploiteren

Met slechts een vleugje bloed

"Geloof in schoppen" in ons

Dus wat waren de kansen?

Onze hartenhand zou moeten vouwen

Op hun golf van clubs

Je bent verraden

En ik ben gespeeld

Ze lieten me tenminste vertrekken

Door hun helikopter op het podium

Dus wanneer het verhaal eindigt

En het podium wordt donker

En we kunnen allemaal horen

Het schrijven op de muur

Dan smeek ik de bard

Om nog een scène te schrijven

Omdat hij de ware is

Wie heeft me geleerd te geloven?

Er is niets meer

Dat moet ik zeggen

Ik had het wel moeten zeggen

Ik had het wel moeten zeggen

Voor gisteren

Voor je ontsnapping