Trasten - Tomas Andersson Wij

När frosten har kopplat greppet igen

När hösten är här och mörkret med den

Då tätar jag kittet över min fog

När regnet ger svavel över min skog

Jag tiger men Gud förlåter mej nog

När lusten på nytt har frusit till is

När rösten förtonar in i ett dis

Då lämnar jag huset tomt för en skog

Då lyfter en trast i ekot som dog

Hon flyr men till våren kommer hon nog

Rönnbär ger dej färger i september

Bäcken ger dej tillrop och små trallar i maj

Trasten hittar fram fast vindar vänder och på svaj

Ser jag båten längta till en kaj

När trasten har lagt sej ner för att dö

Och somnar till ro i fallande snö

Då lämnar jag huset tomt för en krog

Och tänder ett ljus för rösten som dog

Jag dricker men Gud förlåter mej nog

Moder Jord, du sörjer för vårt bästa

Gaia är en gåva och vårt liv är ett lån

Hoppet lämnar sist men för det mesta går din son

Likafullt besviken härifrån

När frosten har kopplat greppet igen

När hösten är här och mörkret med den

När regnet ger svavel över min skog

Då lyfter en trast i ekot som dog

Hon flyr men till våren kommer hon nog

Als de vorst de greep weer heeft aangesloten

Als de herfst er is en de duisternis erbij

Dan verzegel ik de stopverf over mijn gewricht

Wanneer de regen zwavel over mijn bos geeft

Ik zwijg, maar God vergeeft me genoeg

Wanneer het verlangen weer tot ijs is bevroren

Wanneer de stem vervaagt in een waas

Dan verlaat ik het huis leeg van een bos

Dan heft een lijster de echo op alsof

Ze ontsnapt, maar ze zal waarschijnlijk in de lente komen

Lijsterbessen geven kleur in september

De beek geeft je geschreeuw en kleine karretjes in mei

De lijster vindt zijn weg, ook al draait en zwaait de wind

Ik zie de boot verlangen naar een kade

Wanneer de lijster is neergedaald om te sterven

En in slaap vallen om te rusten in vallende sneeuw

Dan laat ik het huis leeg van een taverne

En steekt een kaars aan voor de stem die stierf

Ik drink maar God vergeeft me genoeg

Moeder Aarde, u zorgt voor ons best

Gaia is een geschenk en ons leven is een lening

Hoop vertrekt als laatste, maar voor het grootste deel gaat je zoon

Nog steeds teleurgesteld vanaf hier?

Als de vorst de greep weer heeft aangesloten

Als de herfst er is en de duisternis erbij

Wanneer de regen zwavel over mijn bos geeft

Dan heft een lijster de echo op alsof

Ze ontsnapt, maar ze zal waarschijnlijk in de lente komen