Tommy och hans mamma - Tomas Andersson Wij

Den här doften av kastanj och gräs

pizzerian och grusvägsdammet

De här svala 50-talshusen

och alla bänkar där ingen nykter människa sitter

Jag är tillbaka där det började en gång

det var i ett annat liv, känns det som

Samma ljud när tunnelbanan stannar

Samma människa, ändå en helt annan

Och där ovanför Tobak och Spel

bodde Tommy och hans mamma

Hon var den vackraste mamma jag sett

Hon hade smink och inget hår under armarna

Och hon spelade Rod Stewart för oss

Hon lät oss smaka cigaretter

Och männen som kom och gick där,

Jag minns hur de vek med blickarna

Det var en Aspudden-sommar

barndomens allra sista sommar

Se upp för dörrarna, dörrarna stängs

Vi rusade framåt genom tunnlarna

Framåt

En sak har jag lärt mig

Livet är inte ute efter mig

Och en sak har jag fattat äntligen

Livet vill mig inget ont

Och det jag inte kan förändra

Det kan jag acceptera

Och det jag kan acceptera

Det är redan förändrat

Deras kyskåp som brummade

Expressens korsord och fotboll vid tre

Det fanns en tystnad mellan husen här

Som jag aldrig riktigt kunde leva med

Jag minns en Aspudden-sommar

Jag minns skarpt ljus mot gula fasader

och att jag redan var på väg mot något annat

Jag minns ett regn över tomma gator

Tommy, hör du mig?

Tommys mamma, hör du mig?

Tommy, hör du mig?

Tommys mamma, hör du mig?

Ja det var länge sen tanken föddes

att alla ska ha samma chans

Och vi stiftade nya vägar

Tills fattigdomen inte fanns

Men då sitter vi runt bordet

Dukat med allt det bästa i världen

Och några tar vad dom vill ha, medan

Andra inte förmår att lyfta armen

Deze geur van kastanje en gras

de pizzeria en de grindwegvijver

Deze stoere jaren 50 huisjes

en alle banken waar geen nuchtere man zit

Ik ben terug waar het ooit begon

het was in een ander leven, het voelt alsof

Hetzelfde geluid als de metro stopt

Dezelfde persoon, maar toch een heel andere

En daarboven Tabak en Spelen

woonde Tommy en zijn moeder

Ze was de mooiste moeder die ik ooit heb gezien

Ze had make-up en geen haar onder haar armen

En ze speelde Rod Stewart voor ons

Ze liet ons sigaretten proeven

En de mannen die daar kwamen en gingen,

Ik herinner me hoe ze wegkeken

Het was een Aspudden-zomer

de allerlaatste zomer van de kindertijd

Pas op voor de deuren, de deuren gaan dicht

We renden vooruit door de tunnels

Vooruit

Ik heb één ding geleerd

Het leven zit niet achter mij aan

En één ding heb ik eindelijk begrepen

Het leven wil niet dat ik pijn doe

En wat ik niet kan veranderen

dat kan ik accepteren

En wat ik kan accepteren

Dat is al veranderd

Hun ladekast zoemt

Expressen's kruiswoordpuzzel en voetbal op drie

Het was hier stil tussen de huizen

Waar ik nooit echt mee zou kunnen leven

Ik herinner me een Aspudden-zomer

Ik herinner me fel licht tegen gele gevels

en dat ik al op weg was naar iets anders

Ik herinner me een regen over lege straten

Tommy, kun je me horen?

Tommy's moeder, kun je me horen?

Tommy, kun je me horen?

Tommy's moeder, kun je me horen?

Ja, het was lang geleden dat het idee werd geboren

dat iedereen dezelfde kans moet hebben

En we hebben nieuwe paden geplaveid

Tot armoede niet bestond

Maar dan zitten we rond de tafel

Tafelkleed met het beste van de wereld

En sommigen nemen wat ze willen, terwijl

Anderen kunnen hun arm niet optillen